บทที่ 15 นัดบอดของหลิวรูหยาน

ใจจริงหลิวรูหยานอยากออกจาากโรงแรมในคืนนั้น แต่พอนึกถึงพ่อแม่แล้ว เธอไม่อยากกลับไปเจอ

เธอจึงอยู่ในโรงแรมอีกหนึ่งคืน และยังคงมีไข้สูง ไม่มีแรงแม้แต่จะลงไปชั้นล่าง โชคดีที่เยว่เฟิงซื้อยาให้เธอไว้ หลังจากกินยาเธอก็หลับไปอีกครั้ง

เธอตื่นขึ้นมาในเช้าวันรุ่งขึ้น เช็คเอ้าท์เสร็จจึงกลับบ้านไป

เมื่อเธอมาถึงหน้าประตู หลิวรูหยานทำใจไว้แล้วต้องโดนด่าแน่ๆ เพราะครั้งนี้เธอไม่สามารถทำให้ดวนเทียนชิงเปลี่ยนใจได้ ทำให้หลิวหงชิงทำตามคำสัญญาที่ให้กับบริษัทของเขาได้ หยูเสี่ยวฮุ่ยเป็นคนที่รักเงินมาก เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น เธอต้องโกรธมากคงไม่ยอมง่ายๆแน่

หลิวรูหยานลากตัวที่ป่วย หายใจเข้าลึก ๆ หยิบกุญแจออกมาและเปิดประตู

หยูเสี่ยวฮุ่ยต้องโกรธมากกว่าเดิมแน่ เมื่อคืนเธอไม่ได้กลับมาทั้งคืน แต่พอเข้าบ้านไป กลับพบว่าหยูเสี่ยวฮุ่ยไม่ได้ด่ากลับยิ้มแย้มต้อนรับอย่างดี เพราะมีแขกมาที่บ้าน

"รูหยานมานี้เร็วลูก นี้ป้าหวัง นั้นลูกชายเธอหลีฺ่่ฮ่าวหยาง"

"ลูกฮ่าวหยางเก่งมากเลยนะ มีสองบริษัทเป็นของตัวเอง รายได้ต่อปีหลายพันล้านเลยนะ! "

ใบหน้าหยู่เสี่ยวฮุ่ยยิ้มหน้าบานเลย รีบดึงตัวหลิวรูหยานแนะนำให้หลี่ฮ่าวหยางลูกชายของป้าหวัง:

"เจ๊หวัง ฮ่าวหยาง นี้ลูกสาวฉันหลิวรูหยาน”

"ถึงแม้เธอจะเคยแต่งงานแล้ว แต่เธอกับคนไร้ประโชยน์เยว่เฟิงนั้นไม่เคยนอนด้วยกันนะ"

หลิวรูหยานรู้ว่าหยูเสี่ยวฮุ่ยต้องการจะทำอะไร เธอพึ่งหย่าไป หยูเสี่ยวฮุ่ยก็รีบหาแฟนให้แล้ว

"ไม่เป็นไรครับ ผมไม่ถือสา!”

หลี่ฮ่าวหยางมองหลิวรูหยานด้วยความประหลาดใจ หน้าตาหลิวรูหยานดูอ่อนหวานและมีร่างกายที่สมบูรณ์แบบ เธอมีขาที่ยาวเรียบเนียนและน่าดึงดูดเอวที่เล็กของเธอนั้น เป็นผู้หญิงที่เพอร์เฟคมากในใจของหลี่ฮ่าวหยาง

ถึงแม้เคยแต่งงานแล้ว แต่ก็ไม่เคยนอนห้องเดียวกันก็ไม่ต่างจากไม่ได้แต่งงาน

เขายืนขึ้นและทักทายหลิวรูหยานอย่างสุภาพ:

"สวัสดีครับ รูหยาน ผมชื่อหลี่ฮ่าวหยางตอนนี้เป็นประธานบริษัทฮุยถึงเทคโนโลยีจำกัด และกำลังเตรียมที่จะเปิดบริษัทสาขาที่สาม"

ยังไม่รอหลิวรูหยานพูด ดวงตาหยู่เสี่ยวฮุ่ยนั้นเปล่งประกาย พูดอย่างตื่นเต้นว่า:"ลูกฮ่าวหยางอายุน้อยแต่เก่งจริงๆ อายุน้อยแต่เก่งแบบนี้มีไม่มาก!"

เมื่อเห็นสภาพหยูเสี่ยวฮุ่ยแบบนี้ เธอหมดคำพูดทันที แต่ก็ยิ้มให้หลี่ฮ่าวหยางตามมารยาท:"ฉันเคยได้ยินบริษัทฮุยถึงเทคโนโลยี มีข่าวลือว่าประธานบริษัทเป็นคนที่หน้าตาดีมาก ไม่น่าเชื่อว่ามันเป็นความจริง"

เมื่อหลี่ฮ่าวหยางได้ยินเช่นนี้ เขาก็ขำดัง และพูดว่า:

"รูหยานคุณชมเกินไปแล้ว ผมเป็นแค่ผู้บัญชาการที่กำลังเติบโตยั ผมจะเทียบกับนักธุระกิจที่มีรากฐานได้อย่างไร"

หยูเสี่ยวฮุยตอบกลับทันที:"พูดแบบนี้ได้ยังไง อายุน้อยแค่นี้กำลังจะเปิดบริษัทที่สามแล้ว ไม่แน่อีกไม่กี่ปีก็จะเทียบเท่านักธุระกิจรายใหญ่

หยูเสี่ยวฮุยรู้สึกพอใจอย่างมากกับหลี่ฮ่าวหยาง วันนี้หลี่ฮ่าวหยางและแม่ของเขามาที่นี่มีจุดประสงค์ที่ชัดเจนมาก หลี่ฮ่าวหยางคนนี้ไม่เด็กแล้ว เขายุ่งแต่กับงาน ยังไม่ได้หาแฟนไม่ได้

พาเขามาที่นี่เพื่อให้นัดบอดกับหลิวรูหยาน

"รูหยาน แม่ไม่อยากปิดบัง วันนี้พาฮ่าวหยางมาก็เพื่อพามาพบลูก"

หยูเสี่ยวฮ่ยจับมือหลิวรูหยานพูดว่า:"เธอสองคนดูเหมาะสมกันมาก ฮ่าวหยางไม่มีแฟนและเธอเองก็เพิ่งหย่า ฉันคิดว่าเธอสองคนเข้ากันได้ดี ไปทำความรู้จักกันฮ่าวหยาง ถ้าแต่งงานกัน ฮ่าวหยางบอกเองว่ายกหนึ่งบริษัทให้ลูกไปบริหารบริษัทก่อน "

พูดถึงตรงนี้ หยูเสี่ยวฮุยตื่นเต้นมาก เสมือนตัวเองกำลังนัดบอดกับฮ่าวหยางเอง

หลิวรูหยานเริ่มหมดความอดทนเมื่อเธอได้ยินแบบนี้นี้

เธอบอกบอกเมื่อไหร่ว่าจะมานัดบอด? ยิ่งไปกว่านั้นเธอเพิ่งหย่ากับเยว่เฟิง ตอนนี้กำลังไปนัดบอดกับผู้ชายคนอื่น คนรอบข้างจะมองเธอเป็นคนยังไง?

หยูเสี่ยวฮุยแค่สนใจบริษัทและตระกูลของหลี่ฮ่าวหยาง เพราะแค่นี้ก็ยอมขายลูกสาวตัวเองอีกครั้ง

"ขอโทษที สองวันนี้ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบาย ครั้งหน้าค่อยว่ากัน”

หลิวรูหยานดูปฎิสธมาก ทำตัวไม่ถูกยิ้มให้ฮ่าวหยางเล็กน้อย

หลี่ฮ่าวอยางเองก็ทำตัวไม่ถูก เขาไม่น่าเชื่อว่าตัวเองเพอร์เฟคขนาดนี้ หลิวรูหยานที่เคยแจ่งงานแล้วยังปฏิเสธเขา แต่เขายังคงยิ้มกลับตามมารยาท:

"ไม่เป็นไรครับ สีหน้าคุณดูไม่ดีเท่าไหร่ ถ้าไม่สบายต้องรีบไปโรงพยาบาลนะ คุณตัวคนเดียว ต้องดูแลตัวเองดีๆล่ะ"

เมื่อเห็นหลิวรูหยานไม่ทำตามที่คิดไว้ หยูเสี่ยวฮุ่ยหน้าตาเย็นชาขึ้นทันที และพูดว่า :"คราวหน้าอะไร ฉันรู้สึกแกก็สบายดี ฮ่าวหยางเพอร์เฟคขนาดนี้และยังใส่ใจจขนาดนี้ แกอย่ามาหาเรื่องให้ฉันตอนนี้นะ”

ขณะที่เธอพูดเธอมองไปที่หลี่ฮ่าวหยาง หน้าตายิ้มแย้ม:

"ฮ่าวหยางไม่ต้องกังวล เมื่อวานพึ่งโดนฉันบ่นไป ยังงอนอยู่"

"นั่งกับเจ๊หวังก่อนนะ เดี๋ยวฉันไปคุยกับเธอให้”

หลังจากพูดเสร็จเธอก็ดึงหลิวรูหยานเข้าไปในห้องนอนปิดประตูและพูดอย่างเย็นชา:"ยัยตัวดี แกหมายความว่ายังไง แกจงใจสร้างปัญหาให้ฉันใช่ไหม ดูแกตอนนี้สิ เคยแต่งงานไปแล้ว บริษัทก็กำลังจะโดนยึด ฮ่าวหยางสถานะดีขนาดนี้ เขาไม่รังเกียจที่แกเคยแต่งงาน แกยัต้องการอะไร จะหาคุณชายเมืองตงจิงเรหอ พวกนนั้นจะเอาแกหรือเปล่ายังไม่รู้เลย เกิดเป็นคนต้องอย่าโลภ เดี๋ยวออกไปช้อปปิ้ง เดทกับฮ่าวหยาง ทำความรู้จักกับเขาดีๆ"

หลิวรูหยานตาแดงก่ำ และพูดว่า:"ฉันเพิ่งหย่า ตอนนี้ให้ฉันำแเดทกับผู้ชายคนอื่น คนอื่นจะมองฉันยังไง คุณแค่เห็นแก่เงินและบริษทัของหลี่ฮ่าวหยาง แค่ฉันเคยแต่งงานแล้วก็ไม่มีสิทธิจะหาผู้ชายดีๆได้แล้วหรือ?”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หยูเสี่ยวฮุยเริ่มใช้ความสัมพันธ์แม่ลูก บีบหน้าตาและพูดว่า: "ฉันเป็นแม่ของแก ฉันแค่อยากให้แกมีชีวิตที่ดีขึ้น ฉันเลี้ยงเธอมาขนาดนี้ แกคิดว่ามันง่ายเหรอ?ตอนนี้ตระกูลหลิวของเราจะจบแล้ว ลุงๆแกกำลังคิดจะขายบริษัททิ้ง ต่างแยกย้ายกัน เดิมทีบริษัทแกก็เป็บแค่บริษที่เล็ก จะขายก็ไม่รู้ขายได้เท่าไหร่ ต่อไปนี้แกจะใช้ชีวิตยังไง?ฉันและแกล่ะ แกเคยคิดเพื่อพวกฉันบ้างไหม"

หลิวรูหยานหัวเราะเยาะ:"คุณต้องการให้ฉันมีชีวิตที่ดีขึ้นเหรอ ตอนนั้นเยว่เฟิงดีกับฉันมากทำไมคุณไม่ดีกับเขาบ้าง ทำไมต้องผลักดันให้ฉันทำไม่ดีกับเขา ตอนนี้เป็นไงล่ะ เขาจากไปแล้ว พวกคุณมีความสุขหรือยัง ตอนนี้ก็แนะนำผู้ชายให้ฉัน ยังเห็นฉันเป็นลูกสาวอยู่ไหม!”

เพี๊ยะ! หยูเสี่ยวฮุยตบไปที่หน้าหลิวรูหยานอย่างเย็นชา

มีรอยฝ่ามือที่ชัดเจน บนใบหน้าที่ซีดและไร้สีเลือดของเธอ

"ฉันเป็นแม่แก แกกล้าพูดกับฉันแบบนี้ได้ยังไง! เยว่เฟิงมีอะไรดี เทียบกับฮ่าวหยา

หยูเสี่ยวฮุยชี้หน้าด่าหลิวรูหยานอย่างโกรธเคือง