บทที่29 ลูกอยากมีอาณาจักรเป็นของตนเองพะยะค่ะ

แล้วจู่ ๆ เสียงของราชองครักษ์หน้าประตูก็ดังแทรกเข้ามาจากด้านนอกพระตำหนัก

“ท่านอ๋องเสด็จ…”

เหลิ่งเลี่ยอ๋องก้าวเท้าเข้ามาในท้องพระโรงด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ราวกับมีเรื่องร้อยแปดพันอย่างอยู่ในหัว...