บทที่ 127 หลั่งน้ำตาในการเดินทางเยือนต้าเหลียง 4

หลิวฉี่หลัวปิดบังใบหน้าที่ถูกตบของนางเอาไว้พลันร้องไห้ "แต่นายของข้าบอกให้ข้าอยู่ไม่ห่างจากคุณชายเหลิ่งแม้แต่ก้าวเดียว"

เมื่อคนคนนั้นเห็นหลิวฉี่หลัวกล้าต่อปากต่อคำ จึงได้ยื่นมือออกมาอีกครั้ง...

“หยุดเดี๋ยวนี้...