บทที่493 แม่หญิง

หลังจากที่เติ้งเจียเซียนเดินเท้าออกจากเมืองตีกัลมาได้สักพัก เติ้งเจียเซียนจึงจะกล้าถอนหายใจยาวเหยียดด้วยความโล่งใจ ก่อนจะรีบมุ่งหน้าสู่ฐานทัพเรือเป๋ยไห่ต่อทันที

“เป็นอย่างที่ท่านว่าไว้มิมีผิดเลยจริง...