บทที่ 2 ทูตแห่งการล้างแค้น
by โชวหวู่เจียง
09:16,Jun 27,2024
"คือเธอ ! ?"
จินหลี่ว์อี!
เมื่อเย่เฟิงเห็นบุคคลที่กำลังเข้ามา สีหน้าของเขาตื่นเต้นอย่างอดไม่ได้ และความคิดของเขาก็ย้อนกลับไปเมื่อห้าปีที่แล้ว
อุบัติเหตุทางรถยนต์อันน่าสลดใจ ส่งผลให้มีผู้เสียชีวิต 1 รายและบาดเจ็บ 7 ราย
ส่วนเย่เฟิงก็ถูกกลั่นแกล้งให้กลายเป็นผู้กระทำ
สำหรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เย่เฟิงถูกมอมเหล้าให้เมา และเขาก็ไม่มีความทรงจำนั้นเลย
เพียงแต่หลังเกิดเหตุแล้ว เย่เฟิงจะไม่มีวันลืมว่าลูกสาวของผู้ตายตะโกนใส่เขาด้วยสายตาอาฆาต : เอาแม่ของฉันคืนมา! ฉันจะฆ่านาย!
เหมือนกับคนที่อยู่ตรงหน้า
เด็กผู้หญิงที่อายุเท่ากับตนเมื่อตอนนั้น เธอเติบโตเป็นสาวสูงเพรียวและสง่างามอีกด้วย
ความไร้เดียงสาและความใสซื่อบริสุทธิ์ในอดีตได้จางหายไป มีความสง่าผ่าเผยและความห้าวหาญมากขึ้น ไม่หยาบคาย
แต่งตัวเต็มยศ กล้าหาญเด็ดเดี่ยวไม่ด้อยกว่าผู้ชาย
ถือปืนพกสั้น 92ในมือ ราวกับนางฟ้าที่จะมาล้างแค้น วิ่งเข้ามาทีละก้าว ๆ
"ท่านอย่าหุนหันพลันแล่น!" ผู้ช่วยหญิงที่อยู่ด้านข้างรีบจับแขนของจินหลี่ว์อี "แลกกับคนขยะแบบนี้ มันไม่คุ้ม !"
ส่วนคนพวกนั้นที่ตระกูลเย่ส่งมา หลังจากที่เห็นจินหลี่ว์อีแล้ว ต่างพากันตกใจ
"จินหลี่ว์อีนายทหารขั้น 3 ผู้บัญชาการกองพิทักษ์เมืองเยี่ยนจิง!"
"ได้ยินมาว่าหลังจากเกิดเหตุการณ์ในตอนนั้น เธอก็ถูกรับเลี้ยงเป็นบุตรบุญธรรมของเทพเจ้าสงครามโยวโจว เพราะในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีแฝงอยู่ เธอถึงได้มีวันนี้!"
จากคำพูดของคนที่อยู่ข้างๆ ทำให้เย่เฟิงได้รู้ว่า ลูกสาวของเหยื่อในตอนนั้น ได้เข้าเป็นทหารแล้ว
มาวันนี้ เธอได้บัญชาการความปลอดภัยของเยี่ยนจิงทั้งหมด คอยดูแลฝ่ายเยี่ยนจิง สตรีไม่ด้อยไปกว่าผู้ชาย
อุบัติเหตุทางรถยนต์ในวันนั้น ได้เปลี่ยนวิถีชีวิตของผู้คนมากมาย
"ทำไม! ? นักโทษฆ่าคนตายอย่างนายถึงได้ติดคุกแค่ 5 ปีก็สามารถเริ่มต้นใหม่ได้แล้ว? แต่แม่ของฉันกลับไม่สามารถมีชีวิตต่อได้อีกแล้ว!"
"ทำไม คนดีมักถูกทำร้าย แต่คนชั่วอย่างนายมักจะลอยนวล! ทำไม!!!"
จินหลี่ว์อีคำรามใส่เย่เฟิง ดวงตาของเธอเบิกกว้าง และมือที่ถือปืนสั่นด้วยความโกรธ
เย่เฟิงที่ตกเป็นเหยื่อเหมือนกัน ก็อยากรู้คําตอบมากเช่นเดียวกัน
"วางใจได้ ความยุติธรรมไม่หายไปไหน" เย่เฟิงบอกกับเธอ "ถ้ามันหายไปละก็ ฉันจะเติมเต็มมันเอง"
คำพูดของเย่เฟิง มุ่งมั่นเด็ดขาด
เพราะตั้งแต่วินาทีที่เขาเดินออกจากคุก เขาก็พร้อมที่จะต่อสู้
เลือดต่อเลือด ฟันต่อฟัน!
"คนสวะอย่างนาย สมควรจะพูดถึงความยุติธรรมด้วยเหรอ! ?"
เมื่อได้ยินคำพูดของเย่เฟิง จินหลี่ว์อียิ่งหงุดหงิด เธอถือว่าทั้งหมดนี้เป็นการยั่วยุจากอีกฝ่าย!
"อย่าคิดว่าได้ออกจากคุกแล้วนายจะได้เป็นอิสระ!"
"ที่ฉันเข้าร่วมกองทัพเยี่ยนจิง ก็เพราะต้องการขับไล่คนชั่วร้ายอย่างนาย!"
"นายคอยดูนะ! ฉันจะจับจ้องนายตลอด24ชั่วโมง! พร้อมที่จะจับนายกลับไปทุกเมื่อ!"
ท่ามกลางคำสาปแช่งและการดุด่าของจินหลี่ว์อี เย่เฟิงขึ้นรถ และจากไป
"เห่อ ๆ อันตรายมากจริงๆ เมื่อกี้ฉันคิดว่าผู้บัญชาการจินจะยิงเพื่อล้างแค้นให้แม่เสียอีก"
ผู้ชายที่ขับรถ พูดขึ้นมาด้วยความดีใจบนความทุกข์ของคนอื่น
เย่เฟิงไม่ตอบอะไร เขาหลับตางีบ
ในขณะเดียวกันเขาก็ค่อยๆ ปล่อยมือ ก้อนหินที่ถูกจินหลี่ว์อีขว้างมากลายเป็นผุยผงและกระจัดกระจายไปทุกหนทุกแห่ง
ไม่นานนัก หลังจากผ่านความโคลงเคลง รถก็มาถึงภูเขารกร้างแห่งหนึ่ง
"คุณชายเย่ ลงรถเถอะ!"
ประตูรถเปิดออก ชายกลุ่มนั้นลงจากรถก่อน แล้วรออยู่ข้างนอก
"ถึงบ้านเร็วขนาดนี้เลยเหรอ?" เย่เฟิงค่อยๆลืมตาขึ้น
"เห่อ ๆ คุณยังคิดอยากจะกลับบ้านอีกเหรอ?" ผู้ชายที่ยืนคนแรก หัวเราะเยาะ "นักโทษที่ติดคุกมาแล้ว5ปีอย่างคุณ ยังมีหน้ากลับไปอีกเหรอ?"
พูดจบ ชายคนนั้นก็โยนหนังสือเดินทางและบัตรธนาคารใบหนึ่งเข้าไปในรถ
"คุณนายย้ำมาว่า ให้เอาเงินนี่ไป แล้วไสหัวออกนอกประเทศ ไม่ต้องกลับมาอีกเลย"
เย่เฟิงไม่รับ เขาถามกลับไปว่า : "แล้วถ้าฉันไม่ไปล่ะ?"
"หึหึ!" คนพวกนั้นที่ยืนอยู่ข้างนอกต่างพากันหัวเราะ "เช่นนั้นพวกเราก็จะอยู่ที่นี่ ส่งคุณไปตามทาง!"
"ผ่านไปตั้งหลายปีแล้ว ผู้หญิงคนนั้นยังอยากจะฆ่าฉันอยู่อีกเหรอ?"
เย่เฟิงโน้มตัวแล้วเดินลงจากรถ
"เกิดใหม่ชาติหน้า เกิดในครอบครัวธรมดาๆเถอะ!" อันธพาลพวกนั้นต่างหยิบไม้พลองออกมา "คุณจะกระโดดลงไปเอง หรือจะให้พวกเราลงมือ?"
"เห่อ ๆ .............." เย่เฟิงยืนอยู่บนขอบหน้าผา มองคนเหล่านั้นด้วยสายตาเย็นชา "ช่างเป็นสุนัขที่จงรักภักดีจริงๆ ผู้หญิงคนนั้นให้พวกแกเท่าไหร่? ถึงได้ทำให้พวกแกถวายชีวิตขนาดนี้?"
"คุณผู้หญิงมีบุญคุณยิ่งใหญ่ต่อพวกเรา! เราจะทำทุกอย่างเพื่อท่าน"
เดิมทีคนกลุ่มนี้เป็นพวกคนลี้ภัย สวี่หรูอวิ๋นเป็นคนให้สถานะทางกฎหมายแก่พวกเขา พวกเขาเต็มใจที่จะทํางานถวายหัวให้เจ้านายของพวกเขา
"ยังไงคุณก็ใกล้จะตายแล้ว จะบอกความลับกับคุณอีกข้อหนึ่ง ให้คุณได้เป็นผีที่เข้าใจ!"
"อุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อห้าปีก่อน พวกเรานี่แหละเป็นคนวางแผนแล้วโยนความผิดให้คุณ!"
"หึหึ เป็นไง เซอร์ไพร้ส์ใช่ไหม คาดไม่ถึงใช่ไหม?"
"เมื่อกี้ไอ้เด็กจินหลี่ว์อีน่าตลกชะมัด ศัตรูที่ฆ่าแม่อยู่ตรงหน้า เธอไม่แม้แต่จะชายตามองด้วยซ้ำ ฉันนี่แหละที่เป็นคนขับรถชนแม่ของเธอตาย! ฮ่าๆๆ..............."
คนพวกนั้นหัวเราะด้วยความภาคภูมิใจ อยากเห็นท่าทางโกรธจัดจนทำอะไรไม่ถูกของเย่เฟิงหลังจากได้รู้ความจริง
"ต่อให้พวกนายไม่พูด ยังไงฉันก็จะหาความชัดเจนเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นตอนนั้นให้ได้"
การแสดงออกของเย่เฟิงเป็นปกติ และไร้กังวล
"ทว่า ในเมื่อพวกนายสารภาพออกมาโดยไม่ต้องบังคับ งั้นฉันก็ไม่เกรงใจแล้วนะ"
เมื่อเผชิญหน้ากับการบีบคั้นของคนกลุ่มนี้ เย่เฟิงค่อย ๆ หยิบกริชโบราณเล่มหนึ่งออกมาด้วยความไม่รีบร้อน
"อาจารย์เก้าเคยบอกว่า กริชเล่มนี้ของเขาต้องได้เจอเลือดทุกวัน ไม่เช่นนั้นจะขึ้นสนิม" เย่เฟิงพูดจบ กริชในมือของเขาถูกกวาดออกไปเป็นแนวนอน "วันนี้ จะเริ่มต้นที่พวกนาย!"
สิ้นเสียงพูด กวาดสิ่งที่เหลืออยู่ออกไปในคราวเดียว!
เมื่อมองกลุ่มอันธพาลนั้นอีกครั้ง พวกเขาต่างพากันเอามือจับที่คอ สีหน้าหวาดกลัว และล้มลงทีละคน
จนกระทั่งพวกเขาตาย พวกเขายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเมื่อสักครู่นี้เกิดอะไรขึ้น
หลังจากที่จัดการคนเหล่านั้นได้อย่างง่ายดายแล้ว เย่เฟิงก็เอาศพของพวกเขาใส่เข้าไปในรถ หลังจากนั้นก็ถีบรถพร้อมกับคนตกหน้าผาไปด้วยเท้าเดียว
แล้วเขาก็หันหลังลงจากภูเขา
หลังจากนั้นไม่นาน รถออฟโรดของทหารก็ข้ามภูเขาและรีบไปยังที่เกิดเหตุด้วย
"นี่มันรถที่มารับเย่เฟิงเมื่อกี้! คนที่อยู่ข้างในตายหมดแล้ว!"
ผู้ช่วยเปิดประตูรถออก ตรวจนับศพด้านใน ถึงกับตกตะลึง
"ฝีมือยอดเยี่ยมมาก สังหารด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว!"
เมื่อจินหลี่ว์อีเห็นเข้า ก็อดไม่ได้ที่จะแอบรู้สึกกลัว
แถวๆเยี่ยนจิง ไม่รู้มีผู้มีฝีมือยอดเยี่ยมลึกลับที่เก่งกาจขนาดนี้เพิ่มขึ้นมาอีกคนตั้งแต่เมื่อไหร่! ?
นี่เป็นการช่วยตนแก้แค้นเหรอ?
"น่าเสียดาย ที่นี่ไม่มีศพของเย่เฟิง ปล่อยให้เขารอดไปได้อีกครั้ง!" ผู้ช่วยมองทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้า ในหัวคิดว่าคนเหล่านี้ตายเพราะปกป้องเย่เฟิง ทำให้เย่เฟิงฉวยโอกาสนี้หนีรอดไปได้"
"ไม่มีดีที่สุด!" จินหลี่ว์อีพูดขึ้นมาเบา ๆ "ความแค้นที่โดนฆ่าแม่ ไม่สามารถอยู่ร่วมโลกเดียวกันได้! ชีวิตของเขา ฉันต้องเป็นคนจัดการด้วยตัวเอง!"
เมื่อผู้ช่วยเห็นว่าความโกรธของหัวหน้าทีมถูกปลุกเร้าขึ้นอีกครั้ง ผู้ช่วยจึงรีบเปลี่ยนเรื่องอย่างรวดเร็ว เธอพูดยิ้มๆ ว่า : "ดูเหมือนว่า ทหารผู้ผดุงความยุติธรรมของประชาชนได้เริ่มลงมือแล้ว!"
"ฉันเชื่อว่า อีกไม่นาน ไม่ว่าจะเป็นการลอบสังหารของประชาชน หรือการลงโทษตามกฎหมายด้วยฝ่ายของเรา ก็สามารถดำเนินการลงโทษทางกฎหมายกับเย่เฟิงได้"
"อีก1เดือน!" จินหลี่ว์อีพูดกัดฟันแน่น "ฉันจะต้องจับตัวเขากลับไปอยู่ในคุกอีกครั้งได้อย่างแน่นอน!"
จินหลี่ว์อี!
เมื่อเย่เฟิงเห็นบุคคลที่กำลังเข้ามา สีหน้าของเขาตื่นเต้นอย่างอดไม่ได้ และความคิดของเขาก็ย้อนกลับไปเมื่อห้าปีที่แล้ว
อุบัติเหตุทางรถยนต์อันน่าสลดใจ ส่งผลให้มีผู้เสียชีวิต 1 รายและบาดเจ็บ 7 ราย
ส่วนเย่เฟิงก็ถูกกลั่นแกล้งให้กลายเป็นผู้กระทำ
สำหรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เย่เฟิงถูกมอมเหล้าให้เมา และเขาก็ไม่มีความทรงจำนั้นเลย
เพียงแต่หลังเกิดเหตุแล้ว เย่เฟิงจะไม่มีวันลืมว่าลูกสาวของผู้ตายตะโกนใส่เขาด้วยสายตาอาฆาต : เอาแม่ของฉันคืนมา! ฉันจะฆ่านาย!
เหมือนกับคนที่อยู่ตรงหน้า
เด็กผู้หญิงที่อายุเท่ากับตนเมื่อตอนนั้น เธอเติบโตเป็นสาวสูงเพรียวและสง่างามอีกด้วย
ความไร้เดียงสาและความใสซื่อบริสุทธิ์ในอดีตได้จางหายไป มีความสง่าผ่าเผยและความห้าวหาญมากขึ้น ไม่หยาบคาย
แต่งตัวเต็มยศ กล้าหาญเด็ดเดี่ยวไม่ด้อยกว่าผู้ชาย
ถือปืนพกสั้น 92ในมือ ราวกับนางฟ้าที่จะมาล้างแค้น วิ่งเข้ามาทีละก้าว ๆ
"ท่านอย่าหุนหันพลันแล่น!" ผู้ช่วยหญิงที่อยู่ด้านข้างรีบจับแขนของจินหลี่ว์อี "แลกกับคนขยะแบบนี้ มันไม่คุ้ม !"
ส่วนคนพวกนั้นที่ตระกูลเย่ส่งมา หลังจากที่เห็นจินหลี่ว์อีแล้ว ต่างพากันตกใจ
"จินหลี่ว์อีนายทหารขั้น 3 ผู้บัญชาการกองพิทักษ์เมืองเยี่ยนจิง!"
"ได้ยินมาว่าหลังจากเกิดเหตุการณ์ในตอนนั้น เธอก็ถูกรับเลี้ยงเป็นบุตรบุญธรรมของเทพเจ้าสงครามโยวโจว เพราะในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีแฝงอยู่ เธอถึงได้มีวันนี้!"
จากคำพูดของคนที่อยู่ข้างๆ ทำให้เย่เฟิงได้รู้ว่า ลูกสาวของเหยื่อในตอนนั้น ได้เข้าเป็นทหารแล้ว
มาวันนี้ เธอได้บัญชาการความปลอดภัยของเยี่ยนจิงทั้งหมด คอยดูแลฝ่ายเยี่ยนจิง สตรีไม่ด้อยไปกว่าผู้ชาย
อุบัติเหตุทางรถยนต์ในวันนั้น ได้เปลี่ยนวิถีชีวิตของผู้คนมากมาย
"ทำไม! ? นักโทษฆ่าคนตายอย่างนายถึงได้ติดคุกแค่ 5 ปีก็สามารถเริ่มต้นใหม่ได้แล้ว? แต่แม่ของฉันกลับไม่สามารถมีชีวิตต่อได้อีกแล้ว!"
"ทำไม คนดีมักถูกทำร้าย แต่คนชั่วอย่างนายมักจะลอยนวล! ทำไม!!!"
จินหลี่ว์อีคำรามใส่เย่เฟิง ดวงตาของเธอเบิกกว้าง และมือที่ถือปืนสั่นด้วยความโกรธ
เย่เฟิงที่ตกเป็นเหยื่อเหมือนกัน ก็อยากรู้คําตอบมากเช่นเดียวกัน
"วางใจได้ ความยุติธรรมไม่หายไปไหน" เย่เฟิงบอกกับเธอ "ถ้ามันหายไปละก็ ฉันจะเติมเต็มมันเอง"
คำพูดของเย่เฟิง มุ่งมั่นเด็ดขาด
เพราะตั้งแต่วินาทีที่เขาเดินออกจากคุก เขาก็พร้อมที่จะต่อสู้
เลือดต่อเลือด ฟันต่อฟัน!
"คนสวะอย่างนาย สมควรจะพูดถึงความยุติธรรมด้วยเหรอ! ?"
เมื่อได้ยินคำพูดของเย่เฟิง จินหลี่ว์อียิ่งหงุดหงิด เธอถือว่าทั้งหมดนี้เป็นการยั่วยุจากอีกฝ่าย!
"อย่าคิดว่าได้ออกจากคุกแล้วนายจะได้เป็นอิสระ!"
"ที่ฉันเข้าร่วมกองทัพเยี่ยนจิง ก็เพราะต้องการขับไล่คนชั่วร้ายอย่างนาย!"
"นายคอยดูนะ! ฉันจะจับจ้องนายตลอด24ชั่วโมง! พร้อมที่จะจับนายกลับไปทุกเมื่อ!"
ท่ามกลางคำสาปแช่งและการดุด่าของจินหลี่ว์อี เย่เฟิงขึ้นรถ และจากไป
"เห่อ ๆ อันตรายมากจริงๆ เมื่อกี้ฉันคิดว่าผู้บัญชาการจินจะยิงเพื่อล้างแค้นให้แม่เสียอีก"
ผู้ชายที่ขับรถ พูดขึ้นมาด้วยความดีใจบนความทุกข์ของคนอื่น
เย่เฟิงไม่ตอบอะไร เขาหลับตางีบ
ในขณะเดียวกันเขาก็ค่อยๆ ปล่อยมือ ก้อนหินที่ถูกจินหลี่ว์อีขว้างมากลายเป็นผุยผงและกระจัดกระจายไปทุกหนทุกแห่ง
ไม่นานนัก หลังจากผ่านความโคลงเคลง รถก็มาถึงภูเขารกร้างแห่งหนึ่ง
"คุณชายเย่ ลงรถเถอะ!"
ประตูรถเปิดออก ชายกลุ่มนั้นลงจากรถก่อน แล้วรออยู่ข้างนอก
"ถึงบ้านเร็วขนาดนี้เลยเหรอ?" เย่เฟิงค่อยๆลืมตาขึ้น
"เห่อ ๆ คุณยังคิดอยากจะกลับบ้านอีกเหรอ?" ผู้ชายที่ยืนคนแรก หัวเราะเยาะ "นักโทษที่ติดคุกมาแล้ว5ปีอย่างคุณ ยังมีหน้ากลับไปอีกเหรอ?"
พูดจบ ชายคนนั้นก็โยนหนังสือเดินทางและบัตรธนาคารใบหนึ่งเข้าไปในรถ
"คุณนายย้ำมาว่า ให้เอาเงินนี่ไป แล้วไสหัวออกนอกประเทศ ไม่ต้องกลับมาอีกเลย"
เย่เฟิงไม่รับ เขาถามกลับไปว่า : "แล้วถ้าฉันไม่ไปล่ะ?"
"หึหึ!" คนพวกนั้นที่ยืนอยู่ข้างนอกต่างพากันหัวเราะ "เช่นนั้นพวกเราก็จะอยู่ที่นี่ ส่งคุณไปตามทาง!"
"ผ่านไปตั้งหลายปีแล้ว ผู้หญิงคนนั้นยังอยากจะฆ่าฉันอยู่อีกเหรอ?"
เย่เฟิงโน้มตัวแล้วเดินลงจากรถ
"เกิดใหม่ชาติหน้า เกิดในครอบครัวธรมดาๆเถอะ!" อันธพาลพวกนั้นต่างหยิบไม้พลองออกมา "คุณจะกระโดดลงไปเอง หรือจะให้พวกเราลงมือ?"
"เห่อ ๆ .............." เย่เฟิงยืนอยู่บนขอบหน้าผา มองคนเหล่านั้นด้วยสายตาเย็นชา "ช่างเป็นสุนัขที่จงรักภักดีจริงๆ ผู้หญิงคนนั้นให้พวกแกเท่าไหร่? ถึงได้ทำให้พวกแกถวายชีวิตขนาดนี้?"
"คุณผู้หญิงมีบุญคุณยิ่งใหญ่ต่อพวกเรา! เราจะทำทุกอย่างเพื่อท่าน"
เดิมทีคนกลุ่มนี้เป็นพวกคนลี้ภัย สวี่หรูอวิ๋นเป็นคนให้สถานะทางกฎหมายแก่พวกเขา พวกเขาเต็มใจที่จะทํางานถวายหัวให้เจ้านายของพวกเขา
"ยังไงคุณก็ใกล้จะตายแล้ว จะบอกความลับกับคุณอีกข้อหนึ่ง ให้คุณได้เป็นผีที่เข้าใจ!"
"อุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อห้าปีก่อน พวกเรานี่แหละเป็นคนวางแผนแล้วโยนความผิดให้คุณ!"
"หึหึ เป็นไง เซอร์ไพร้ส์ใช่ไหม คาดไม่ถึงใช่ไหม?"
"เมื่อกี้ไอ้เด็กจินหลี่ว์อีน่าตลกชะมัด ศัตรูที่ฆ่าแม่อยู่ตรงหน้า เธอไม่แม้แต่จะชายตามองด้วยซ้ำ ฉันนี่แหละที่เป็นคนขับรถชนแม่ของเธอตาย! ฮ่าๆๆ..............."
คนพวกนั้นหัวเราะด้วยความภาคภูมิใจ อยากเห็นท่าทางโกรธจัดจนทำอะไรไม่ถูกของเย่เฟิงหลังจากได้รู้ความจริง
"ต่อให้พวกนายไม่พูด ยังไงฉันก็จะหาความชัดเจนเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นตอนนั้นให้ได้"
การแสดงออกของเย่เฟิงเป็นปกติ และไร้กังวล
"ทว่า ในเมื่อพวกนายสารภาพออกมาโดยไม่ต้องบังคับ งั้นฉันก็ไม่เกรงใจแล้วนะ"
เมื่อเผชิญหน้ากับการบีบคั้นของคนกลุ่มนี้ เย่เฟิงค่อย ๆ หยิบกริชโบราณเล่มหนึ่งออกมาด้วยความไม่รีบร้อน
"อาจารย์เก้าเคยบอกว่า กริชเล่มนี้ของเขาต้องได้เจอเลือดทุกวัน ไม่เช่นนั้นจะขึ้นสนิม" เย่เฟิงพูดจบ กริชในมือของเขาถูกกวาดออกไปเป็นแนวนอน "วันนี้ จะเริ่มต้นที่พวกนาย!"
สิ้นเสียงพูด กวาดสิ่งที่เหลืออยู่ออกไปในคราวเดียว!
เมื่อมองกลุ่มอันธพาลนั้นอีกครั้ง พวกเขาต่างพากันเอามือจับที่คอ สีหน้าหวาดกลัว และล้มลงทีละคน
จนกระทั่งพวกเขาตาย พวกเขายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเมื่อสักครู่นี้เกิดอะไรขึ้น
หลังจากที่จัดการคนเหล่านั้นได้อย่างง่ายดายแล้ว เย่เฟิงก็เอาศพของพวกเขาใส่เข้าไปในรถ หลังจากนั้นก็ถีบรถพร้อมกับคนตกหน้าผาไปด้วยเท้าเดียว
แล้วเขาก็หันหลังลงจากภูเขา
หลังจากนั้นไม่นาน รถออฟโรดของทหารก็ข้ามภูเขาและรีบไปยังที่เกิดเหตุด้วย
"นี่มันรถที่มารับเย่เฟิงเมื่อกี้! คนที่อยู่ข้างในตายหมดแล้ว!"
ผู้ช่วยเปิดประตูรถออก ตรวจนับศพด้านใน ถึงกับตกตะลึง
"ฝีมือยอดเยี่ยมมาก สังหารด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว!"
เมื่อจินหลี่ว์อีเห็นเข้า ก็อดไม่ได้ที่จะแอบรู้สึกกลัว
แถวๆเยี่ยนจิง ไม่รู้มีผู้มีฝีมือยอดเยี่ยมลึกลับที่เก่งกาจขนาดนี้เพิ่มขึ้นมาอีกคนตั้งแต่เมื่อไหร่! ?
นี่เป็นการช่วยตนแก้แค้นเหรอ?
"น่าเสียดาย ที่นี่ไม่มีศพของเย่เฟิง ปล่อยให้เขารอดไปได้อีกครั้ง!" ผู้ช่วยมองทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้า ในหัวคิดว่าคนเหล่านี้ตายเพราะปกป้องเย่เฟิง ทำให้เย่เฟิงฉวยโอกาสนี้หนีรอดไปได้"
"ไม่มีดีที่สุด!" จินหลี่ว์อีพูดขึ้นมาเบา ๆ "ความแค้นที่โดนฆ่าแม่ ไม่สามารถอยู่ร่วมโลกเดียวกันได้! ชีวิตของเขา ฉันต้องเป็นคนจัดการด้วยตัวเอง!"
เมื่อผู้ช่วยเห็นว่าความโกรธของหัวหน้าทีมถูกปลุกเร้าขึ้นอีกครั้ง ผู้ช่วยจึงรีบเปลี่ยนเรื่องอย่างรวดเร็ว เธอพูดยิ้มๆ ว่า : "ดูเหมือนว่า ทหารผู้ผดุงความยุติธรรมของประชาชนได้เริ่มลงมือแล้ว!"
"ฉันเชื่อว่า อีกไม่นาน ไม่ว่าจะเป็นการลอบสังหารของประชาชน หรือการลงโทษตามกฎหมายด้วยฝ่ายของเรา ก็สามารถดำเนินการลงโทษทางกฎหมายกับเย่เฟิงได้"
"อีก1เดือน!" จินหลี่ว์อีพูดกัดฟันแน่น "ฉันจะต้องจับตัวเขากลับไปอยู่ในคุกอีกครั้งได้อย่างแน่นอน!"
HELLOTOOL SDN BHD © 2020 www.webreadapp.com All rights reserved