บทที่ 3 ประกาศิตราชันย์มังกร
by โชวหวู่เจียง
09:17,Jun 27,2024
“ฮั๊ดชิ่ว！”
เย่เฟิงอยู่ดีๆ ก็จามออกมา ไม่รู้ว่าใครกำลังนินทาเขาลับหลังอยู่หรือเปล่า?
ในตอนนั้นเอง มีเสียงเครื่องของรถยนต์ดังมาจากทางด้านหลัง
เสียงดังราวกับสัตว์ป่า กำลังใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็ว
เย่เฟิงหยุดเท้าลง หันหน้าไปมอง
แต่กลับเห็นเพียงรถออดี้สีขาวคันหนึ่ง กำลังวิ่งเข้ามาหาตน
“มาอีกแล้วเหรอ？”
เย่เฟิงเข้าใจผิดว่าเป็นคนที่แม่บุญธรรมของตัวเองส่งมา
แต่วินาทีหลังจากนั้นกลับได้ยินเสียงชายหนุ่มตะโกนออกมาจากในรถ
“หลบไปเร็ว รถคุมไม่อยู่แล้ว！”
เมื่อเห็นเช่นนั้น เย่เฟิงไม่ตระหนกตกใจ ก้าวออกไปหนึ่งก้าวและทำการยืนขวางทางไว้
“เวรเอ๊ย！”คนขับรถเห็นเช่นนั้นก็ตกใจ “แกอยากตายเหรอ？จบแล้วจบแล้ว……เรากำลังจะฆ่าคนเหรอนี่！”
ในเวลาเพิ่งพริบตาเดียว ด้านหน้ารถก็พุ่งเข้าชนเย่เฟิง
แต่เย่เฟิงเพียงยกมือขึ้นมาขวางรถไว้เบาๆ จากนั้นรถก็หยุดลงอย่างปาฏิหาริย์
“เอ๋？”คนขับอุทานออกมาด้วยความประหลาดใจ คิดว่าจะชนคนข้างหน้าจนกระเด็นลอยออกไป แต่คิดไม่ถึงว่ารถจะมาหยุดลงเอาดื้อๆ ？
“น่าหวาดเสียวมาก……”
คนขับปาดเหงื่อเย็นออกจากหน้าผาก รู้สึกดีใจเป็นล้นพ้น
รถที่เขาคิดว่าคุมไม่อยู่นั้นกลับมาเป็นปกติอีกครั้ง
แต่ในความเป็นจริงแล้ว เย่เฟิงหยุดรถด้วยกำลังทั้งร่างของเขา
ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเย่เฟิงนั้น ไม่ต้องพูดถึงรถยนต์ ขนาดรถถังเขาก็สามารถต้านเอาไว้ได้ตรงๆ
จากนั้น เย่เฟิงเปิดฝากระโปรงแล้วมองปราดหนึ่ง
ที่แท้มีคนลงมือไว้
“เรียบร้อยแล้ว！”
เย่เฟิงได้ทำการซ้อมเบื้องต้นให้
“เอ๋？เรียบร้อยแล้วจริงๆ！”
คนขับยังพบว่าสัญญาณเตือนในรถนั้นหยุดลงแล้ว ทุกอย่างกลับสู่ปกติ
“ขอบคุณมากพี่ชาย โชคดีจริงๆ ที่ได้เจอคนซ่อมรถเป็น”
รถขับเข้าใจผิดว่าเย่เฟิงเป็นช่างซ่อมรถที่มีฝีมือ
จะพูดอย่างนั้นก็ไม่ผิด เย่เฟิงก็เป็นช่างที่มีฝีมือจริงๆ
เพราะว่าอาจารย์ลำดับแปดของเย่เฟิง เป็นอัจริยะระดับโลกในด้านเครื่องกล เนื่องจากอาวุธที่เขาประดิษฐ์นั้นอันตรายมากเกินไป จึงถูกคนทั้งโลกแบน เทคโนโลยี
ต่างๆที่เกี่ยวข้องจึงถูกทำลายทั้งหมด จากนั้นเขาได้ทำการขายเรือบรรทุกเครื่องบิน ทำให้ถูกคนทั้งโลกไล่ล่า สุดท้ายมาถูกจับที่ต้าเซี่ย และถูกส่งตัวมาขังไว้ที่คุก
หมายเลขศูนย์
สิ่งที่เย่เฟิงได้สืบทอดมาจากอาจารย์ท่านนี้ ไม่ต้องพูดถึงกับแค่การซ่อมรถ ขนาดย้ายรถถังหรือเครื่องบินด้วยมือเปล่าก็ไม่ใช่เรื่องยาก
จากนั้น เย่เฟิงก็เปิดประตูรถแล้วขึ้นไปนั่ง
ไปกันเถอะ พาฉันไปส่งที่อวี้หลงวิลล่าหน่อย
คนขับตกตะลึง แล้วมองไปที่เย่เฟิงซึ่งนั่งอยู่ที่เบาะข้างคนขับ เขาพูดในใจว่านายนี่มันไม่มีความเกรงใจเลย ฉันให้นายขึ้นมาตอนไหนกัน?
“นายน้อยหัว รีบออกรถเถอะ” เด็กสาวที่นั่งบริเวณเบาะหลังพูดเร่งเร้า “คุณคนนี้ช่วยซ่อมรถให้เรา พาเขาไปด้วยกันก็ไม่เสียหาย”
“ก็ได้” คนขับไม่พูดอะไรอีก เหยียบคันเร่งแล้วออกรถไป
แต่ออกรถไปได้ไม่ไกล ก็มีรถออฟโรดหลายคันขับพุ่งมาทางด้านหลัง
ขนาบทั้งด้านซ้ายและขวา บังคับให้พวกเขาต้องหยุดรถ
“คนของมังกรดำ！？” คนขับอุทาน
“ไม่คิดว่าพวกเขาจะกลับมาแล้ว？” สีหน้าของเด็กสาวค่อยๆ เปลี่ยนเล็กน้อยเช่นกัน。
“มังกรดำ？”เย่เฟิงขมวดคิ้วเมื่อได้ยิน เขาคิดในใจว่า เป็นไปได้มั๊ยที่จะเป็นลูกน้องของอาจารย์เจ็ด？
มีคนสองคนลงมาจากรถ
จากนั้นก็ถูกล้อมโดยกลุ่มคนชุดดำทันที
“คุณหนูจ้าว พวกคุณโชคดีจริงๆ แค่ไม่นานก็ซ่อมรถเสร็จแล้ว” ชายหัวโล้นด้านหน้าสุดหัวเราะอย่างเยือกเย็น
“เป็นพวกแกจริงๆที่แอบลงมือไว้！”
จ้าวว่านถิงทั้งโกรธทั้งตกใจ ก่อนหน้านี้เธอเองก็สงสัยว่าก่อนหน้านี้รถก็ขับได้ดีๆ พอหลังจากออกมาจู่ๆ รถจะเสียการควบคุมได้อย่างไร?
มีคนเล่นตุกติกจริงๆ ด้วย
“พวกแกหมายความว่ายังไง！” คนขับถามด้วยความโกรธ “กล้าดียังไงมาแอบเล่นตุกติกกับรถของฉัน？รู้มั๊ยว่าฉันเป็นใคร？รู้มั๊ยว่าพ่อฉันเป็นใคร？”
ชายหัวโล้นที่อยู่ด้านหน้าสุดหัวเราะอย่างเยือกเย็นแล้วพูดว่า “หัวกั๋วต้งลูกชายของหัวจือฝู่ จ้าวว่านถิงทายาทตระกูลจ้าว สถานะของทั้งสองท่าน พวกเรานั้นรู้ดี!”
“แล้วแกยังกล้าทำแบบนี้กับพวกเรา？ช่างกล้าดีเสียจริง！？”หัวกั๋วต้งยิ่งโกรธขึ้นไปอีก “เมื่อซักครู่เราได้ทำข้อตกลงกับมังกรดำแลกเปลี่ยนเงินกับของเรียบร้อย
แล้ว แต่พวกแกยังกล้ามากลับคำอีกเหรอ？”
“ถูกต้อง หัวหน้าของเรากลับคำพูดเอง” ชายหัวโล้นพูดเสียงแข็ง “พวกเราได้รับเงินแล้ว แต่เราจะมาเอาของกลับคืนด้วย！”
“ทั้งสองท่านเอาของออกมาเถอะ！”
ได้ยินเช่นนั้น หัวกั๋วต้งและจ้าวว่านถิงก็ทั้งโกรธทั้งตกใจ ไม่คิดเลยว่ามังกรดำจะเป็นคนที่ไม่มีจรรยาบรรณเช่นนี้!?
หัวกั๋วต้งโมโหแล้วพูดว่า “แล้วถ้าเราไม่ส่งคืนล่ะ？”
“ฮี่ฮี่ ถ้าอย่างนั้นเราจะไปเอาของออกมาเอง” ชายหัวโล้นหัวเราะอย่างเยือกเย็น
เย่เฟิงมองดูความขัดแย้งด้านนอก แต่ไม่อยากเข้าไปยุ่งด้วย
แต่ขณะนั้นก็มีชายชุดดำมาเคาะกระจก แล้วสั่งว่า “เจ้าหนูแกเองก็ลงมาจากรถด้วย！”
“เมื่อซักครู่เป็นแกใช่มั๊ยที่ซ่อมรถให้พวกเขา？”
ถ้าไม่ใช่เพราะเย่เฟิงเข้ามายุ่ง ทั้งหมดก็จะเป็นไปตามแผน ตอนนี้พวกเขาก็คงเสร็จงาน แล้วกลับไปรายงานแล้ว
เย่เฟิงลงมาจากรถแล้วถามว่า “พวกแกคือ สำนักมังกรใต้พิภพ คนของมังกรดำ？”
“ห๊ะ？เจ้าเด็กนี่แกรู้จัก สำนักมังกรใต้พิภพด้วยเหรอ？”ชายหัวโล้นพูดอย่างเย่อหยิ่ง “ถูกต้อง หัวหน้าของพวกเราก็คือมังกรดำผู้มีชื่อเสียโด่งดัง！”
เมื่อเย่เฟิงได้ยินดังนั้น จึงพยักหน้าอย่างลับๆ ที่แท้ก็คือลูกน้องเก่าของอาจารย์เจ็ด
ชายหัวโล้นที่อยู่ด้านหน้าสุดเริ่มพูดข่มขู่ต่อ “ในเมื่อแกกล้าที่จะไปยุ่งกับเรื่องของคนอื่น ฉะนั้นข้าจะทำลายมือทั้งสองข้างของแกซะ ดูสิว่าครั้งหน้าแกจะกล้าไป
ซ่อมรถมั่วซั่วมั๊ย！”
ขณะที่พูดนั้น ชายคนนั้นก็เดินเข้ามาพร้อมกับใช้มีดขู่
ปัง！
เย่เฟิงปล่อยหมัดออกไปด้วยความเร็วดุจสายฟ้า
ก่อนที่จะได้ตอบสนอง ก็พบว่าชายหัวโล้นถือมีดผู้นั้นโดนซัดกระเด็นออกไปแล้ว
ทันใดนั้น โดยรอบก็กลายเป็นเงียบงัน！
แม้ว่ามองจากมุมของผู้ที่อยู่โดยรอบแล้วเย่เฟิงนั้นได้ลอบโจมตีก่อน
แต่หมัดของเย่เฟิงเพียงพอที่จะซัดคนจนกระเด็นไปไกลถีงสิบกว่าเมตร
นี่ไม่ใช่การกระทำของคนทั่วไป
“นี่่……นี่มันยอดฝีมือ？！” หัวกั๋วต้งตกตะลึงจนตาค้าง
ต้องรู้ว่าพวกเขาเคยได้พบกับยอดฝีมือหลายคนในศาลาว่าการเมือง แต่เกรงกว่าแม้แต่ยอดฝีมือที่แข็งแกร่งที่สุดข้างกายพ่อของเขาอย่างสี่เทพยุทธ์ ก็ยังไม่สามารถใช้
หมัดเดียวซัดคนจนกระเด็นไปไกลสิบกว่าเมตรได้！
นี่คือคนตัวเป็นๆที่หนักร่วมร้อยกิโลกรัมนะ！
ภายใต้การความประหลาดใจของทุกคน เย่เฟิงเริ่มเดินไปหาชายคนนั้นทีละก้าว ทีละก้าว
“แก……แก……” ชายหัวโล้นพยายามพยุงตัวขึ้นมานั่งบนพื้น ในปากเต็มไปด้วยเลือด เมื่อเอามือไปเช็ดฟันในปากกว่าครึ่งก็หลุดออกมาด้วย เขาอดไม่ได้ที่จะ
ตกใจ
“จำสิ่งนี้ได้หรือไม่？” เย่เฟิงเดินเข้าไปใกล้พร้อมกับหยิบป้ายขนาดเท่าฝ่ามืออกมา
เมื่อเห็นป้ายประกาศิต คนผู้นั้นหน้าเริ่มถอดสี ความโกรธในใจก็เริ่มจางหายไป
“ประกาศิตราชันย์มังกร！？”
“แกมีประกาศิตราชันย์มังกรได้อย่างไร？”
คนผู้นั้นทำหน้าราวกับเห็นผี
ต้องรูู้ว่า ตั้งแต่ที่ราชันย์มังกรเฒ่าหายตัวไป ประกาศิตมังกรก็สาปสูญตามไปด้วยเป็นเวลากว่าเจ็ดปีแล้ว
ปัจจุบัน สำนักมังกรใต้พิภพได้ยุบตัวลง แต่ละคนก็กลายมาเป็นราชา
พวกเขาได้ตกลงกันว่า ใครก็ตามที่หาประกาศิตราชันย์มังกรพบ จะได้กลายเป็นราชันย์มังกรคนต่อไป
คนผู้นั้นไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้เห็นกับประกาศิตมังกรตกอยู่ในมือของคนหนุ่มผู้หนึ่ง！？
เย่เฟิงเก็บประกาศิตราชันย์มังกร พร้อมกับพูดเสียงเยียบเย็นว่า “กลับไปบอกมังกรดำด้วยว่าราชาของพวกแกกลับมาแล้ว！”
“ให้เขารีบเรียกรวมตัวเหล่าลูกน้องมาพบข้าที่ตึกสำนักมังกร！”
เย่เฟิงอยู่ดีๆ ก็จามออกมา ไม่รู้ว่าใครกำลังนินทาเขาลับหลังอยู่หรือเปล่า?
ในตอนนั้นเอง มีเสียงเครื่องของรถยนต์ดังมาจากทางด้านหลัง
เสียงดังราวกับสัตว์ป่า กำลังใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็ว
เย่เฟิงหยุดเท้าลง หันหน้าไปมอง
แต่กลับเห็นเพียงรถออดี้สีขาวคันหนึ่ง กำลังวิ่งเข้ามาหาตน
“มาอีกแล้วเหรอ？”
เย่เฟิงเข้าใจผิดว่าเป็นคนที่แม่บุญธรรมของตัวเองส่งมา
แต่วินาทีหลังจากนั้นกลับได้ยินเสียงชายหนุ่มตะโกนออกมาจากในรถ
“หลบไปเร็ว รถคุมไม่อยู่แล้ว！”
เมื่อเห็นเช่นนั้น เย่เฟิงไม่ตระหนกตกใจ ก้าวออกไปหนึ่งก้าวและทำการยืนขวางทางไว้
“เวรเอ๊ย！”คนขับรถเห็นเช่นนั้นก็ตกใจ “แกอยากตายเหรอ？จบแล้วจบแล้ว……เรากำลังจะฆ่าคนเหรอนี่！”
ในเวลาเพิ่งพริบตาเดียว ด้านหน้ารถก็พุ่งเข้าชนเย่เฟิง
แต่เย่เฟิงเพียงยกมือขึ้นมาขวางรถไว้เบาๆ จากนั้นรถก็หยุดลงอย่างปาฏิหาริย์
“เอ๋？”คนขับอุทานออกมาด้วยความประหลาดใจ คิดว่าจะชนคนข้างหน้าจนกระเด็นลอยออกไป แต่คิดไม่ถึงว่ารถจะมาหยุดลงเอาดื้อๆ ？
“น่าหวาดเสียวมาก……”
คนขับปาดเหงื่อเย็นออกจากหน้าผาก รู้สึกดีใจเป็นล้นพ้น
รถที่เขาคิดว่าคุมไม่อยู่นั้นกลับมาเป็นปกติอีกครั้ง
แต่ในความเป็นจริงแล้ว เย่เฟิงหยุดรถด้วยกำลังทั้งร่างของเขา
ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเย่เฟิงนั้น ไม่ต้องพูดถึงรถยนต์ ขนาดรถถังเขาก็สามารถต้านเอาไว้ได้ตรงๆ
จากนั้น เย่เฟิงเปิดฝากระโปรงแล้วมองปราดหนึ่ง
ที่แท้มีคนลงมือไว้
“เรียบร้อยแล้ว！”
เย่เฟิงได้ทำการซ้อมเบื้องต้นให้
“เอ๋？เรียบร้อยแล้วจริงๆ！”
คนขับยังพบว่าสัญญาณเตือนในรถนั้นหยุดลงแล้ว ทุกอย่างกลับสู่ปกติ
“ขอบคุณมากพี่ชาย โชคดีจริงๆ ที่ได้เจอคนซ่อมรถเป็น”
รถขับเข้าใจผิดว่าเย่เฟิงเป็นช่างซ่อมรถที่มีฝีมือ
จะพูดอย่างนั้นก็ไม่ผิด เย่เฟิงก็เป็นช่างที่มีฝีมือจริงๆ
เพราะว่าอาจารย์ลำดับแปดของเย่เฟิง เป็นอัจริยะระดับโลกในด้านเครื่องกล เนื่องจากอาวุธที่เขาประดิษฐ์นั้นอันตรายมากเกินไป จึงถูกคนทั้งโลกแบน เทคโนโลยี
ต่างๆที่เกี่ยวข้องจึงถูกทำลายทั้งหมด จากนั้นเขาได้ทำการขายเรือบรรทุกเครื่องบิน ทำให้ถูกคนทั้งโลกไล่ล่า สุดท้ายมาถูกจับที่ต้าเซี่ย และถูกส่งตัวมาขังไว้ที่คุก
หมายเลขศูนย์
สิ่งที่เย่เฟิงได้สืบทอดมาจากอาจารย์ท่านนี้ ไม่ต้องพูดถึงกับแค่การซ่อมรถ ขนาดย้ายรถถังหรือเครื่องบินด้วยมือเปล่าก็ไม่ใช่เรื่องยาก
จากนั้น เย่เฟิงก็เปิดประตูรถแล้วขึ้นไปนั่ง
ไปกันเถอะ พาฉันไปส่งที่อวี้หลงวิลล่าหน่อย
คนขับตกตะลึง แล้วมองไปที่เย่เฟิงซึ่งนั่งอยู่ที่เบาะข้างคนขับ เขาพูดในใจว่านายนี่มันไม่มีความเกรงใจเลย ฉันให้นายขึ้นมาตอนไหนกัน?
“นายน้อยหัว รีบออกรถเถอะ” เด็กสาวที่นั่งบริเวณเบาะหลังพูดเร่งเร้า “คุณคนนี้ช่วยซ่อมรถให้เรา พาเขาไปด้วยกันก็ไม่เสียหาย”
“ก็ได้” คนขับไม่พูดอะไรอีก เหยียบคันเร่งแล้วออกรถไป
แต่ออกรถไปได้ไม่ไกล ก็มีรถออฟโรดหลายคันขับพุ่งมาทางด้านหลัง
ขนาบทั้งด้านซ้ายและขวา บังคับให้พวกเขาต้องหยุดรถ
“คนของมังกรดำ！？” คนขับอุทาน
“ไม่คิดว่าพวกเขาจะกลับมาแล้ว？” สีหน้าของเด็กสาวค่อยๆ เปลี่ยนเล็กน้อยเช่นกัน。
“มังกรดำ？”เย่เฟิงขมวดคิ้วเมื่อได้ยิน เขาคิดในใจว่า เป็นไปได้มั๊ยที่จะเป็นลูกน้องของอาจารย์เจ็ด？
มีคนสองคนลงมาจากรถ
จากนั้นก็ถูกล้อมโดยกลุ่มคนชุดดำทันที
“คุณหนูจ้าว พวกคุณโชคดีจริงๆ แค่ไม่นานก็ซ่อมรถเสร็จแล้ว” ชายหัวโล้นด้านหน้าสุดหัวเราะอย่างเยือกเย็น
“เป็นพวกแกจริงๆที่แอบลงมือไว้！”
จ้าวว่านถิงทั้งโกรธทั้งตกใจ ก่อนหน้านี้เธอเองก็สงสัยว่าก่อนหน้านี้รถก็ขับได้ดีๆ พอหลังจากออกมาจู่ๆ รถจะเสียการควบคุมได้อย่างไร?
มีคนเล่นตุกติกจริงๆ ด้วย
“พวกแกหมายความว่ายังไง！” คนขับถามด้วยความโกรธ “กล้าดียังไงมาแอบเล่นตุกติกกับรถของฉัน？รู้มั๊ยว่าฉันเป็นใคร？รู้มั๊ยว่าพ่อฉันเป็นใคร？”
ชายหัวโล้นที่อยู่ด้านหน้าสุดหัวเราะอย่างเยือกเย็นแล้วพูดว่า “หัวกั๋วต้งลูกชายของหัวจือฝู่ จ้าวว่านถิงทายาทตระกูลจ้าว สถานะของทั้งสองท่าน พวกเรานั้นรู้ดี!”
“แล้วแกยังกล้าทำแบบนี้กับพวกเรา？ช่างกล้าดีเสียจริง！？”หัวกั๋วต้งยิ่งโกรธขึ้นไปอีก “เมื่อซักครู่เราได้ทำข้อตกลงกับมังกรดำแลกเปลี่ยนเงินกับของเรียบร้อย
แล้ว แต่พวกแกยังกล้ามากลับคำอีกเหรอ？”
“ถูกต้อง หัวหน้าของเรากลับคำพูดเอง” ชายหัวโล้นพูดเสียงแข็ง “พวกเราได้รับเงินแล้ว แต่เราจะมาเอาของกลับคืนด้วย！”
“ทั้งสองท่านเอาของออกมาเถอะ！”
ได้ยินเช่นนั้น หัวกั๋วต้งและจ้าวว่านถิงก็ทั้งโกรธทั้งตกใจ ไม่คิดเลยว่ามังกรดำจะเป็นคนที่ไม่มีจรรยาบรรณเช่นนี้!?
หัวกั๋วต้งโมโหแล้วพูดว่า “แล้วถ้าเราไม่ส่งคืนล่ะ？”
“ฮี่ฮี่ ถ้าอย่างนั้นเราจะไปเอาของออกมาเอง” ชายหัวโล้นหัวเราะอย่างเยือกเย็น
เย่เฟิงมองดูความขัดแย้งด้านนอก แต่ไม่อยากเข้าไปยุ่งด้วย
แต่ขณะนั้นก็มีชายชุดดำมาเคาะกระจก แล้วสั่งว่า “เจ้าหนูแกเองก็ลงมาจากรถด้วย！”
“เมื่อซักครู่เป็นแกใช่มั๊ยที่ซ่อมรถให้พวกเขา？”
ถ้าไม่ใช่เพราะเย่เฟิงเข้ามายุ่ง ทั้งหมดก็จะเป็นไปตามแผน ตอนนี้พวกเขาก็คงเสร็จงาน แล้วกลับไปรายงานแล้ว
เย่เฟิงลงมาจากรถแล้วถามว่า “พวกแกคือ สำนักมังกรใต้พิภพ คนของมังกรดำ？”
“ห๊ะ？เจ้าเด็กนี่แกรู้จัก สำนักมังกรใต้พิภพด้วยเหรอ？”ชายหัวโล้นพูดอย่างเย่อหยิ่ง “ถูกต้อง หัวหน้าของพวกเราก็คือมังกรดำผู้มีชื่อเสียโด่งดัง！”
เมื่อเย่เฟิงได้ยินดังนั้น จึงพยักหน้าอย่างลับๆ ที่แท้ก็คือลูกน้องเก่าของอาจารย์เจ็ด
ชายหัวโล้นที่อยู่ด้านหน้าสุดเริ่มพูดข่มขู่ต่อ “ในเมื่อแกกล้าที่จะไปยุ่งกับเรื่องของคนอื่น ฉะนั้นข้าจะทำลายมือทั้งสองข้างของแกซะ ดูสิว่าครั้งหน้าแกจะกล้าไป
ซ่อมรถมั่วซั่วมั๊ย！”
ขณะที่พูดนั้น ชายคนนั้นก็เดินเข้ามาพร้อมกับใช้มีดขู่
ปัง！
เย่เฟิงปล่อยหมัดออกไปด้วยความเร็วดุจสายฟ้า
ก่อนที่จะได้ตอบสนอง ก็พบว่าชายหัวโล้นถือมีดผู้นั้นโดนซัดกระเด็นออกไปแล้ว
ทันใดนั้น โดยรอบก็กลายเป็นเงียบงัน！
แม้ว่ามองจากมุมของผู้ที่อยู่โดยรอบแล้วเย่เฟิงนั้นได้ลอบโจมตีก่อน
แต่หมัดของเย่เฟิงเพียงพอที่จะซัดคนจนกระเด็นไปไกลถีงสิบกว่าเมตร
นี่ไม่ใช่การกระทำของคนทั่วไป
“นี่่……นี่มันยอดฝีมือ？！” หัวกั๋วต้งตกตะลึงจนตาค้าง
ต้องรู้ว่าพวกเขาเคยได้พบกับยอดฝีมือหลายคนในศาลาว่าการเมือง แต่เกรงกว่าแม้แต่ยอดฝีมือที่แข็งแกร่งที่สุดข้างกายพ่อของเขาอย่างสี่เทพยุทธ์ ก็ยังไม่สามารถใช้
หมัดเดียวซัดคนจนกระเด็นไปไกลสิบกว่าเมตรได้！
นี่คือคนตัวเป็นๆที่หนักร่วมร้อยกิโลกรัมนะ！
ภายใต้การความประหลาดใจของทุกคน เย่เฟิงเริ่มเดินไปหาชายคนนั้นทีละก้าว ทีละก้าว
“แก……แก……” ชายหัวโล้นพยายามพยุงตัวขึ้นมานั่งบนพื้น ในปากเต็มไปด้วยเลือด เมื่อเอามือไปเช็ดฟันในปากกว่าครึ่งก็หลุดออกมาด้วย เขาอดไม่ได้ที่จะ
ตกใจ
“จำสิ่งนี้ได้หรือไม่？” เย่เฟิงเดินเข้าไปใกล้พร้อมกับหยิบป้ายขนาดเท่าฝ่ามืออกมา
เมื่อเห็นป้ายประกาศิต คนผู้นั้นหน้าเริ่มถอดสี ความโกรธในใจก็เริ่มจางหายไป
“ประกาศิตราชันย์มังกร！？”
“แกมีประกาศิตราชันย์มังกรได้อย่างไร？”
คนผู้นั้นทำหน้าราวกับเห็นผี
ต้องรูู้ว่า ตั้งแต่ที่ราชันย์มังกรเฒ่าหายตัวไป ประกาศิตมังกรก็สาปสูญตามไปด้วยเป็นเวลากว่าเจ็ดปีแล้ว
ปัจจุบัน สำนักมังกรใต้พิภพได้ยุบตัวลง แต่ละคนก็กลายมาเป็นราชา
พวกเขาได้ตกลงกันว่า ใครก็ตามที่หาประกาศิตราชันย์มังกรพบ จะได้กลายเป็นราชันย์มังกรคนต่อไป
คนผู้นั้นไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้เห็นกับประกาศิตมังกรตกอยู่ในมือของคนหนุ่มผู้หนึ่ง！？
เย่เฟิงเก็บประกาศิตราชันย์มังกร พร้อมกับพูดเสียงเยียบเย็นว่า “กลับไปบอกมังกรดำด้วยว่าราชาของพวกแกกลับมาแล้ว！”
“ให้เขารีบเรียกรวมตัวเหล่าลูกน้องมาพบข้าที่ตึกสำนักมังกร！”
HELLOTOOL SDN BHD © 2020 www.webreadapp.com All rights reserved
