บทที่ 1680 ไร้ประโยชน์

ขณะที่เย่เฟิงกลับมาที่คณะรัฐมนตรี

เว่ยปู๋ฉือซึ่งขัดแย้งกับเย่เฟิงมาตั้งแต่แรกและมักจะจ้องจับผิดเขาเสมอ กลับกลายเป็นเสียเปรียบในทุกๆ เรื่อง ครั้งนี้ เขาเริ่มรู้สึกเขินอายและยอมแพ้

“ฉันมันเป็นคนแก่หงำเหงือก...