บทที่ 886 เดินทัพต่อไปทางใต้

ชื่อของเย่คุนหลุนยังคงก้องอยู่ในหู

แต่น่าเสียดายที่มหาปุโรหิตไม่มีโอกาสได้คิดอะไรอีกแล้ว

ศีรษะของมหาปุโรหิตก็ร่วงลงสู่พื้นพร้อมกับสีหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว ก่อนร่างกายของเขาจะล้มลงตามไป

"กลับไป!"

ทันใดนั้น...