บทที่ 1520 สองมังกรยับยั้ง

"ทำไม...ทำไมถึงเป็นเช่นนี้ได้!?"

กษัตริย์ซยงหนีว์ยิ่งมีพระพักตร์ตกตะลึงมากขึ้นไปอีก พระเสโท [1] เย็นยะเยือกไหลริน

ทุกสิ่งทุกอย่างที่ประสบพบเจอไปเมื่อครู่นี้นั้น ราวกับว่าได้ทรงนั่งรถไฟเหาะเลยก็ไม่ปาน...