บทที่ 27 ฉันคือข้อยกเว้น

ได้ยินคำพูดของเย่เฟิงแล้วหัวกั๋วต้งก็หยุดหัวเราะไม่ได้

“ฮีโร่ คุณนี่ช่างมีอารมณ์ขันจริงๆ”

สถานการณ์เบื้องหน้านี้ ก็เห็นกันชัดๆอยู่แล้ว！

หมอเทวดาหลิวเกือบจะรักษานายท่านจ้าวเสร็จสมบูรณ์แล้ว

ยังมีอะไรจะพูดอีกล่ะ？

แล้วเย่เฟิงมาพูดว่าเดี๋ยวจะร้องไห้มาขอร้องให้เขากลับเข้าไป？

ยิ่งไม่มีอะไรต้องพูดแล้ว

ในความคิดของหัวกั๋วต้ง...