บทที่ 2 หยก

เมื่อเผชิญหน้ากับคนเสเพลที่อยู่ตรงหน้านี้ มู่ชิงเอ๋อร์รู้สึกโกรธมากจนใกล้จะอกแตกตายแล้ว ก่อนที่เธอจะรีบติดต่อไปยังห้องโถงใหญ่ที่อยู่ชั้นแรก

"เรียกรปภขึ้นมา!!"

มีน้ำเสียงที่หวาดผวามากถึงขั้นสุดดังมาจากปลายสาย "ท่านซีอีโอคะ…..รปภทุกคน…..ยังนอนอยู่บนพื้นยังไม่สามารถลุกขึ้นมาได้เลยค่ะ….."

เมื่อได้ยินแบบนี้แล้วทำให้มู่ชิงเอ๋อร์เบิกตากว้างขึ้นมาทันที รีบหันหน้ากลับไปทางโม่ฝานที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าประตู "เป็นฝีมือของแกหรอ?! แกคิดที่จะทำอะไรกันแน่?!"

"แต่งงานกับผม ถึงแม้ว่าอุปนิสัยของคุณจะไม่ค่อยดี เห้อ แต่ว่าเรื่องนี้สามารถค่อยๆปรับเปลี่ยนกับได้ เพราะยังไงเราก็ต้องใช้ชีวิตกันอีกยาวนานอยู่!!" โม่ฝานทำท่าดูเหมือนลำบากใจแล้วถอนหายใจ

ทำเอามู่ชิงเอ๋อร์รู้สึกโกรธมากจนผมตั้ง

"ถ้าเกิดแกยังกล้าพูดจามั่วซั่วอีก ฉันจะโทรแจ้งตำรวจแล้วนะ!!"

โม่ฝานถอนหายใจอย่างปลง "ผู้หญิงในประเทศจีนนี่อารมณ์ร้อนแรงแบบนี้ทุกคนเลยหรือเปล่า?! ที่รักคุณเอาหยกตรงเอวของคุณออกมาก่อนสิ!!"

เมื่อได้ยินแบบนี้แล้วทำให้สีหน้าของมู่ชิงเอ๋อร์เปลี่ยนแปลงไปภายในพริบตา เขารู้ได้ยังไงว่าบริเวณเอวของตัวเองมีหยก?!

เธอกำลังใช้มือลูบคลำหยกครึ่งชิ้นที่อยู่บนเอวของเธอ เธอได้สวมใส่สิ่งนี้ไว้ตรงเอวมา 15 ปีแล้ว และเธอก็ไม่เคยถอดมันออกอีกด้วย

"แกคิดจะทำอะไร?!" มู่ชิงเอ๋อร์มองหน้าเขาด้วยสายตาที่สงสัยพลางถาม

เวลานี้โม่ฝานก็ได้เอาหยกแบบเดียวกันอีกครึ่งหนึ่งที่อยู่บนตัวตนเองออกมาเช่นกัน หยกของเขาเป็นหยกฝั่งซ้าย ของมู่ชิงเอ๋อร์เป็นหยกฝั่งขวา!!

"อะไรนะ!!" เมื่อเห็นแบบนี้แล้วทำให้มู่ชิงเอ๋อร์อุทานเสียงหลงออกมา

หยกทั้ง 2 ชิ้นนี้สามารถประกบกันได้อย่างสมบูรณ์แบบ แถมยังไม่มีช่องว่างหรือตำหนิใดๆอีกด้วย หลังจากที่หยกทั้ง 2 ชิ้นได้ประกบติดกัน ทำให้เมฆครึ้มลอยมารวมตัวกันและเกิดฟ้าแลบฟ้าผ่าขึ้นมาทันที

โครมม!!

สายฟ้าหนึ่งได้ผ่าลงมาจากกลางอากาศ

ปังง!!

โม่ฝานรีบแยกหยกทั้ง 2 ชิ้นออกจากกัน "ตอนนี้เชื่อหรือยัง?! ว่าผมคือสามีคุณ!"

ทันใดนั้นเองทำให้มู่ชิงเอ๋อร์ล้มนั่งลงไปกับเก้าอี้เหมือนพลังวิญญาณทั้งหมดในร่างกายของตัวเองถูกดูดหายไปหมด "นี่มันเป็นไปได้ยังไง….."

ก่อนที่ปู่ตัวเองจะเสียชีวิต คุณปู่ได้บอกกับเธอว่า ชีวิตนี้มีเพียงผู้ชายที่มีหยกอีกครึ่งหนึ่งปรากฏ ชะตาชีวิตของเธอถึงจะได้รับการเติมเต็ม…..

เธอเงยหน้าขึ้นมามองโม่ฝานรอบหนึ่ง หน้าตาของเขาถือว่าสดใสอยู่ แต่เสื้อเชิ้ตสีขาวเทาที่อยู่บนตัวเขา บวกกับทรงผมของเขาก็ดูยุ่งเหยิงด้วยเล็กน้อย ไม่ว่าจะมองยังไงหน้าตาเขาก็ไม่เหมือนคนดีเลย เมื่อก่อนทำไมคุณปู่เธอถึงต้องจับเธอหมั้นกับผู้ชายแบบนี้ด้วย!!

"ในบัตรใบนี้มีเงินทั้งหมด 1 ล้าน รับบัตรไปแล้วหายไปจากชีวิตฉันซะ อย่ามาปรากฏตัวให้ฉันเห็นหน้าแกอีก เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อนเป็นแค่เรื่องตลกเท่านั้น ตอนนี้เราทุกคนก็ต่างโตๆกันแล้ว ไม่จำเป็นต้องจริงจังกับเรื่องตอนเด็กหรอก!!" ในระหว่างที่พูดอยู่นั้นมู่ชิงเอ๋อร์ก็ได้หยิบบัตรธนาคารใบนึงออกมาจากลิ้นชัก วางลงบนโต๊ะแล้วพูดกดเสียงต่ำ

ทำอะไรไม่ได้ เพราะเธอที่เป็นซีอีโอนั้นมีอุปนิสัยเด็ดเดี่ยวและเด็ดขาดแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว

แต่โม่ฝานกลับไม่ชายตาลงไปมองบัตรธนาคารใบนั้นเลยแม้แต่น้อย ตั้งแต่เริ่มต้นจนกระทั่งถึงตอนนี้ แววตาของเขาจดจ่ออยู่แต่กับใบหน้าอันเรียวบางและงดงามของมู่ชิงเอ๋อร์อย่างเดียวเท่านั้น

ตัวเล็กไปหน่อย ต่อไปถ้าเกิดมีลูกขึ้นมา คาดว่าอาจจะไม่มีน้ำนมให้ลูกกิน!

"แกว่าพอใจหรือยัง?!"

เหมือนมู่ชิงเอ๋อร์ก็รับรู้ได้ถึงแววตาที่กำลังจ้องมองมาของโม่ฝานแล้วเหมือนกัน เธอขมวดคิ้วลงเล็กน้อย ภายในน้ำเสียงมีความเย็นเยือกแทรกอยู่เล็กน้อย

"เริ่มพอใจแล้วแหละ แม้หุ่นของคุณจะไม่ค่อยเท่าไหร่ แต่ว่าถ้าได้รับการช่วยเหลือจากผมแล้ว ยังพอปรับเปลี่ยนได้อยู่ พอจะมีสิทธิ์เป็นภรรยาของผมได้อยู่ ผมจะแอบบอกคุณหน่อยก็ได้ การที่จะเป็นภรรยาของผมได้นั้นมันไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลยนะครับ!!" โม่ฝานกระตุกยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัยพลางพูด

"ฉันหมายถึงเงินที่อยู่ในบัตร!!"

เขาเข้าใจขึ้นมาได้ทันที ก่อนจะพยักหน้าแล้วหยิบบัตรธนาคารที่อยู่บนโต๊ะขึ้นมา

"เอาบัตรไปแล้วหายไปจากชีวิตฉันซะ!!" น้ำเสียงของมู่ชิงเอ๋อร์เริ่มสั่นคลอนขึ้นมา

นี่มันเหมือนสามีในอนาคตของตัวเองยังไง นี่มันคนเสเพลคนนึงชัดๆ!!

แท็ก!!

โม่ฝานใช้นิ้วมือ 2 นิ้วหักบัตรธนาคารใบนี้ออกเป็น 2 ส่วน "ผมขอปฏิเสธคำเรียกร้องของคุณ!!"

"ถ้ารู้สึกว่าเงินยังไม่มากพอ แกเสนอราคามาได้เลย ขอแค่เป็นจำนวนเงินที่ฉันสามารถจ่ายได้ ฉันก็จะจ่าย!!"

เธอกำหมัดขึ้นมาโดยสัญชาตญาณ ตอนนี้การเงินของทางบริษัทก็ไม่ค่อยดีอยู่แล้ว การที่เธอเอาเงิน 1 ล้านออกมานั้นถือว่าเป็นเรื่องที่ลำบากมากๆแล้ว ถ้าเกิดไอ้หมอนี่เอ่ยปากขอจำนวนเงินที่มากเกินไปละก็ คาดว่าบริษัทของเธอได้ล้มละลายแน่

"ไม่ใช่ไม่พอ แต่ไม่ได้!! คุณ ต้องเป็นของผมแน่นอน!!" โม่ฝานเดินอ้อมไปถึงตรงหน้าโต๊ะทำงานของมู่ชิงเอ๋อร์ และใช้มือข้างหนึ่งเกยคางของเธอขึ้นมา "อย่าโกรธสิ ไม่สวยแล้วเนี่ย"

"แต่ว่าฉันไม่ชอบแก!!" มู่ชิงเอ๋อร์ใช้มือผลักตัวเขาออกไป

"ไม่เป็นไร เรื่องความสัมพันธ์น่ะสามารถค่อยๆบ่มเพาะกันได้อยู่ แม้นิสัยของคุณจะไม่ค่อยดี แต่ผมจะอบรมคุณจนทำให้คุณกลายเป็นแมวเหมียวขี้อ้อนตัวหนึ่งได้แน่นอน!!"

"ฉันไม่มีเวลาไปเล่นกับแก!!"

"แต่ผมมี"

"....."

วินาทีนี้มู่ชิงเอ๋อร์รู้สึกเหมือนมีเสียงโครมครามดังอยู่ในหัวตัวเองตลอดเวลา สายตาที่กำลังมองไปบนเพดานก็เริ่มล่องลอย

"แกคิดว่าแกคู่ควรกับฉันหรอ!"

เธอสาบานแล้วว่าเธอจะเอาชนะผู้ชายคนนี้ทางด้านจิตใจ ให้เขารู้สึกถึงความต่ำต้อยในตัวเอง!!

"คู่ควร 100%!!" โม่ฝานแบมือทั้งสองข้างพลางหัวเราะเบาๆ

เหอะ เทพเจ้าองค์ไหนเป็นคนมอบความมั่นใจแบบนี้ให้เขากันแน่?!

มู่ชิงเอ๋อร์เรียนจบมหาลัยตั้งแต่อายุ 16 ปี แถม​​ยังได้รับปริญญาโทจากโทมัสคอลเลจจากต่างประเทศอีกด้วย และกลับมาสืบทอดจัดการธุรกิจของคุณแม่ต่อ

จากบริษัทเล็กๆบริษัทนึง พัฒนาจนกลายมาเป็นจินซือหย่ากรุ๊ปในปัจจุบัน ด้วยทรัพย์สินนับร้อยล้าน

แล้วย้อนกลับมาดูผู้ชายที่อยู่ตรงหน้านี้ ถ้าเกิดไม่ใช่เพราะเกี่ยวข้องถึงหยกชิ้นนี้ละก็ คาดว่าชาตินี้พวกเขาทั้งสองคนต้องไม่มีทางได้เกี่ยวข้องอะไรกันแน่นอน!!

"จะไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับเราสองคนแน่นอน!!" มู่ชิงเอ๋อร์เบะปากอย่างดูหมิ่นพลางพูด

โม่ฝานกระตุกยิ้มมุมปาก "จะพนันไหมล่ะ!"

"พนันยังไง?!"

"ภายในเวลา 1 เดือน ผมจะทำให้คุณตกหลุมรักผม และมาขอร้องให้ผมมีลูกกับคุณ!! ถ้าเกิดไม่เป็นแบบนั้น ผมจะออกจากเจียงโจวและจะไม่กลับมาอีกตลอดชีวิต ในส่วนของเรื่องงานแต่งผมจะเป็นฝ่ายเพิกถอนเอง!!"

"แกแน่ใจหรอ?!"

"แน่ใจ!"

"....."

มู่ชิงเอ๋อร์กำลังนิ่งคิด จะว่าไประยะเวลา 1 เดือนมันก็ผ่านไปเร็วเหมือนกัน เผลอแป๊บเดียวก็ผ่านไปแล้ว

"อย่าเสียใจทีหลังแล้วกัน หลังจากผ่านไป 1 เดือนแล้ว แกต้องออกจากชีวิตฉันโดยอัตโนมัติ!!"

โม่ฝานยิ้มร้ายๆพลางตอบกลับว่า "อย่าด่วนตัดสินแบบนี้สิ ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนที่สามารถต้านทานอยู่ในกำมือของผมได้เกินหนึ่งอาทิตย์หรอกนะ ครั้งนี้ให้เวลาผมตั้ง 1 เดือน แค่นี้ก็เพียงพอมากๆแล้ว!!"

"ถ้าเกิดแกเป็นผู้ชายละก็ ห้ามใช้ลูกไม้อื่นๆ!!"

"ไม่ต้องเป็นห่วง ผมเป็นสุภาพบุรุษตัวจริงเสียงจริง ผมจะทำให้คุณตกหลุมรักผมแบบโงหัวไม่ขึ้นแน่นอน ถึงตอนนั้นค่อยคลอดลูกให้ผมสัก 10 คน…."

"นี่แกเห็นว่าฉันเป็นตัวอะไร!!"

"เห็นว่าคุณเป็นภรรยาผมไงล่ะครับ!!"

"......"

ตอนนี้เธอใกล้จะเป็นบ้าแล้วจริงๆ ลูก 10 คน นี่เขามองว่าเธอเป็นหมูหรือไง?!

และในตอนนี้เอง เสียงโทรศัพท์ในออฟฟิศของเธอก็ดังขึ้น

"ติ๊ดด บอสคะ แย่แล้วค่ะ คนกลุ่มนั้นมาหาเรื่องที่บริษัทอีกแล้ว!!"

มู่ชิงเอ๋อร์นั่งยืดตัวตรงขึ้นมาทันที "รีบบอกให้รปภกลุ่มนั้นสกัดกั้นพวกมันเอาไว้สิ!!"

"รปภจำนวนมากเป็นลมหมดสติไปแล้ว ตอนนี้พวกเขายังนอนหมดสติอยู่บนพื้นอยู่เลยค่ะ!"

"....."

โม่ฝานเห็นว่าเธอกำลังขมวดคิ้วแน่น เขาจึงอดไม่ได้ที่จะยิ้มแล้วพูดว่า "เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือเปล่า?!"

"เรื่องดีๆทั้งหมดนี้ก็เป็นฝีมือของแกเองไม่ใช่หรือไง ยังจะมาถามฉันอีก?!"

"ฝีมือของผม?! คุณยังไม่ได้ท้องนะครับ แล้วมันจะเป็นเรื่องดีอะไรได้หรอครับ?!"

"....."