บทที่ 45 เกิดขึ้นแบบไม่รู้ตัวเหมือนฟ้าลิขิต

ชอบคนเดียว?!

ตกลงแล้วเป็นการชอบกินข้าวคนเดียว หรือชอบคนคนนึงอยู่กันแน่?!

ภาษามันก็กำกวมแบบนี้นี่แหละ เป็นคำพูดที่ทั้งสามารถปฏิเสธการตามตื้อของพวกเขาอย่างสุภาพอ่อนโยนแถมยังสามารถทำให้พวกเขารู้สึกมึนงงได้อีกด้วย...