บทที่ 119 ก็เพราะฉันหล่อไง

ชายหนุ่มผมเหลืองคนนั้นรีบลุกขึ้นมาจากพื้นแล้วก้มกราบโม่ฝาน “ขอบคุณท่านโม่มากๆเลยนะครับ! ขอบคุณครับ!”

คาดว่าเขาก็คงคิดไม่ถึงเหมือนกันว่าคนที่พึ่งสั่งสอนเขาในเมื่อกี้นี้ ได้ช่วยชีวิตเขาเอาไว้!

โม่ฝานไม่มีอารมณ์ที่จะลดตัวลงไปสนใจพวกนักเลงกระจอกพวกนี้เลยด้วยซ้ำ...