บทที่ 155 ข้าวทุกเม็ดล้วนต้องตรากตรำ

"ไม่ได้หัวเราะอะไร รีบกินข้าวได้แล้ว"

กวนเสี่ยวโหรวพูดพลางยิ้มให้เสี่ยวเอ๋อพร้อมตักข้าวต้มใส่ชามให้

เสี่ยวเอ๋อเพิ่งตื่นนอน นางยังไม่ค่อยอยากอาหารเท่าไร จึงกินข้าวต้มไปแค่สองสามคำ...