บทที่ 870 พลิกฟ้าคว่ำแผ่นดิน

“เจอตัวแล้วหรือ?…”

ดวงตากวนเสี่ยวโหรวแดงก่ำ ขาของนางก็อ่อนแรงราวกับว่าพลังทั้งหมดในร่างกายของนางถูกดูดหายไปในคราวเดียว

ถ้าไม่ใช่เพราะทหารคุ้มกันที่คอยประคองนางไว้ นางคงล้มลงไปกองกับพื้น

ส่วนองค์หญิงเก้าก็หายใจเร็วขึ้น...