บทที่ 465 หนึ่งชั่วยามวุ่นวายแปดครา

“ยังไม่จบสิ้นอีกหรือ?”

ตันจูสะบัดผ้าห่มออกจากร่างกาย ลุกขึ้นยืนแล้วก้าวออกจากกระโจมใหญ่

สายตาของเขาจับจ้องไปยังเนินพญางูแต่ไกล พลันเห็นขบวนคบเพลิงส่องแสงวาบวับเคลื่อนตัวอยู่เบื้องล่าง

ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายมีกำลังอยู่เท่าใด...