บทที่ 160 ไป๋ซาน นายบ้าไปแล้วสินะ

“รับโทษ?”

หลังจากวางสายโทรศัพท์จากผู้เฒ่าไป๋ที่เกรี้ยวกราดแล้ว อดไม่ได้ที่จะเกิดความขมขื่นขึ้นที่มุมปากของเธอ

จบแล้ว!

เธอรู้เลยว่าตำแหน่งประธานบริษัทของเธอนั้นหมดเวลาแล้ว

“เสียใจหรือ?”...