บทที่796 ให้อภัยหน่ะได้ คุกเข่าขออภัยซะ

ตึง!

ได้ยินประโยคนี้แล้ว ร่างกายของเยี่ยนจื่อซานเริ่มสั่นเทาขึ้นมา

“มะ มะ ไม่นะ!”

เขาสั่นไปทั้งตัว ทั้งร้องไห้จนสะอื้น เขารู้สึกสียใจอย่างสุดซึ้ง

แต่ว่า!

ทันใดนั้นพวกเหล่าปรมาจารย์ก็กดเขาลงบนพื้น...

Unduh App untuk lanjut membaca

Daftar Isi

1258