บทที่ 339 เพราะว่าฉันถูกแกล้งให้ตกใจ

ตึง ตึง ตึง！

ตอนนี้ ได้ยินเสียงเคาะลูกวอลนัทของไป๋ซานดังไปทั่วห้อง บนใบหน้าของจางเทียนลี่ที่ยื่นอยู่ข้างๆก็

ปราฏรอยยิ้มที่แสนอบอุ่น เขาอดไม่ได้ที่จะเอามือวางไว้ที่อกของตัวเอง...