บทที่ 1122 นั่นก็คงจะต้องถามเธอแล้วล่ะ

ครืน!

พอผู้เฒ่ายาพูดจบลง โลกทั้งใบก็คล้ายกับจมดิ่งอยู่ในความเงียบสงัด

ทุกคนต่างก็พูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว ในเวลานี้รู้สึกคล้ายกับว่าถูกค้อนขนาดใหญ่ทุบเข้ามาอย่างแรง และคนต่างก็ตกตะลึงจนตัวแข็งทื่อ!

หมอ....หมอเทวดาหลินอย่างนั้นเหรอ?

นี่แม่ง...