บทที่ 284 งั้นมาพร้อมกันเลย

เสียงร้องไห้ของไป๋อีเริ่มเศร้ามากขึ้นเรื่อยๆ

เมื่อได้ยินเสียงนี้!

รอยยิ้มที่มุมปากแสนอบอุ่นของหลินฝานก็ปรากฏขึ้น

เขาเงยหน้าขึ้นมองดูตู้ที่แขวนอยู่บนอากาศแล้วพูดเบาๆว่า:

“ที่รัก...