บทที่ 291 ปรมาจารย์ฆ่าคนด้วยใบไม้ที่ปลิว

ไม่เพียงแต่รอบผู้ชมเท่านั้น

ในขณะนี้หมาป่าหน้าเหล็กก็อดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นมองไปที่หลินฝาน มุมปากของเขาเริ่มยิ้มสนุกขึ้น:

“คุณหลิน เรื่องนี้เป็นเรื่องเข้าใจผิด หวังว่าคุณจะปล่อยฉันไป!”

“หากคุณยอมปล่อยฉันไป...