บทที่ 454 บัตรใบนี้เป็นบัตรที่หลินฝานให้ฉันมาค่ะ

ตูม!

ประโยคง่าย ๆ เพียงประโยคเดียว ทว่ากลับสั่นสะเทือนเข้าไปในหูของเหอเซิง เจ้าอ้วนและพนักงานต้อนรับคนนั้นราวกับระเบิดที่ดังตูมตาม ทำให้พวกเขาตกใจจนแทบจะฉี่เล็ดออกมาแล้ว

"สมควรตาย..."

กระทั่งในตอนนั้นเอง...