บทที่ 34 ร้องไห้ดั่งสายฝน

ได้ยินคำพูดของเซี้ยหยุน ผมส่ายหน้ายิ้มเจื่อนๆ คิดไม้นานแล้วว่าเรื่องมันไม่ได้ง่ายๆแค่นี้ ศัตรูของเธอต้องคิดหาทางมาขัดขวางเธอ

"ประธานเซี้ย คุณรีบบอกปัญหาทั้งหมดออกมาทีเดียวเลย...