บทที่ 63 เรื่องล้อเล่น

ได้ยินเสียงของเซี้ยหยุน ผมก็หยุดเดินและหันไปมองเธอด้วยความหวังอันริบหรี่

เซี้ยหยุนมองมาที่ผมด้วยสายตาที่ขอโทษ “ฉันรู้ว่านายพยายามและรับผิดชอบมาก ใช้สมองไปเยอะ และรู้ว่านายทำเพื่อฉัน”

ผมยิ้มอย่างเฉยเมย...