บทที่ 124 ดอกไม้สีแดง

เห็นแบบนี้ ฉันรู้สึกใจสลาย อดไม่ได้ที่จะทรุดนั่งลงบนเตียง ฉันดึงผมตัวเองอย่างแรง

บนจดหมายฉบับนี้ ยังมีรอยเปื้อนน้ำตา ดูเหมือนว่าซูหยาจะร้องไห้ ตอนเขียนจดหมายฉบับนี้

ฉันรู้...