บทที่ 137 ทางเลือกของถันฉวน

เมื่อผมมาถึงหนานหนิง พระอาทิตย์ก็เกือบจะตกดินแล้วผมไม่ได้ให้ถันฉวนมารับ แต่นั่งรถบัสของสนามบินเข้าเมืองด้วยตัวเอง

ขณะที่นั่งอยู่บนรถบัส ก็หยิบโทรศัพท์ออกมาเปิดวีแชท ผมเห็นข้อความจากเซี้ยหยุนที่ส่งมาเมื่อประมาณหนึ่งชั่วโมงที่แล้ว:...