บทที่ 158 พ่อของลั่วหัว

ฟางเฟยร้องไห้ เธอเองก็ลืมความรักของเราไม่ลง ถึงแม้จะผ่านไปแล้ว

ผมไม่รู้ว่าควรจะปลอบเธออย่างไร ตัวเองก็รู้สึกทุกข์แปลกๆ ผมรีบหยิบบุหรี่ขึ้นมา และดูดแรงๆ และหยิบแก้วขึ้นมาดื่ม

ผ่านไปครู่หนึ่ง...