บทที่ 166 แตกคอกัน

หลี่เหวินปินรู้อยู่แล้วว่าเซี้ยหยุนจะต้องมาที่นี่ แต่เขาก็ยังแกล้งทำเป็นประหลาดใจ เพื่อแสร้งตัวเองไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับข่าวนั่น

เมื่อตอนที่เขาเห็นผม ใบหน้าที่ประหลาดใจของเขาก็นิ่งในทันที...