บทที่ 200 แต่งงาน

ผมไม่สนสายตาพี่น้องของเจิ้งซินหรง เดินตามเจิ้งเส้าหุยไปยังดาดฟ้า

เจิ้งเส้าหุยเดินช้ามาก เหมือนกับคนสูงอายุทั่วๆไปที่เท้าไม่ค่อยคล่องแคล่ว เมื่อก้าวขาไปแล้ว ก็ต้องรอให้เยียบให้มั่นคงก่อน...