บทที่ 268 แอบมองเซี้ยหยุน

ดูเหมือนว่าเวลาผ่านไปอีกสัปดาห์ ก็สังเกตเห็นเซี้ยหยุนผ่านกล้องส่องทางไกล

ในวันนั้นระหว่างช่วงพักงาน ก็เหลือบไปที่ห้องทำงานของเซี้ยหยุนโดยไม่ได้ตั้งใจ และขณะนั้นก็มองไปที่หน้าต่างแบบลางๆเหมือนเหมือนผ้าม่านไม่ได้ปิด

จึงรีบหยิบกล้องส่องทางไกลออกจากลิ้นชักโต๊ะทันทีแล้วเล็งไปที่หน้าต่างไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง

แม้ว่าผ้าม่านจะเปิดอยู่...