บทที่ 290 ขาดหายไม่สมบูรณ์ตลอดไป

ตอนนั้นที่เธอไปจากผม เธอไม่ได้ทำผิดอะไร เธอเอาช่วงเวลาที่สวยงามที่สุดของเธอให้คนจนๆอย่างผม แต่ผมกลับให้บ้านที่เธอต้องการไม่ได้ นอกจากได้ใช้ชีวิตกับเธอในห้องเช่าแล้ว นอกนั้นก็ไม่มีความสุขอื่นอีกเลย...