บทที่ 326 ความสามารถด้านการตลาดของเฉิงเหรินเจี๋ย

ตอนแรกผมอยากจะด่าเขาให้ตาย แต่พอเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าเขาเท่านั้นแหละ ผมถึงกลับด่าไม่ลง

"ไอ้นี่ ช่วยมีกาลเทศะกว่านี้ได้ป่ะ"

เฉิงเหรินเจี๋ยหัวเราะฮ่าฮ่า แล้วนั่งลงบนโซฟาข้างๆผมพร้อมกับมองมาที่ผมด้วยยิ้มแบบมีเลศนัย

“นี่จะทำอะไร...