บทที่ 215 ความเด็ดเดี่ยวของฟางเฟย

ตอนที่ผมออกจากหยู่เฟย ผมไม่มีความเศร้า ไม่มีความโกรธ สองวันที่ผ่านมานี้เป็นช่วงเวลาที่จิตใจของผมสงบที่สุด บางทีอาจจะเป็นเพราะว่าฝนที่หนาวเหน็บ

ความเศร้าและความโกรธมันไม่มีประโยชน์ต่อผมเลย...