บทที่ 216 เลิกกันเถอะ

เมื่อเห็นข้อความของหลัวเสี่ยวเป้ย ผมก็ดีใจกระโดดโลดเต้นลุกขึ้นจากเตียง ล้างหน้าบ้วนปากใส่เสื้อผ้า แล้วก็รีบวิ่งออกไป

และในขณะนี้ฝนก็ยังคงตกอยู่เหมือนเดิม แต่ยังดีที่ตกเบากว่าเมื่อวานมาก...