บทที่ 47 ครั้งแรกที่ได้สัมผัสใกล้ชิดมากขนาดนี้

ใบหน้าของหลี่รั่วเสวี่ยเต็มไปด้วยรอยนิ้วมือของจางหย่าลี่

รู้สึกได้เลยว่าบนใบหน้าของตัวเองร้อนผ่าวมาก หลี่รั่วเสวี่ยก็ยิ่งรู้สึกเสียใจและน้อยใจขึ้นมาทันที

จางหย่าลี่นี่ในวันปกติก็กลั่นแกล้งข่มเหงเธอมาโดยตลอด...