บทที่ 163 เย่อหยิ่งจองหองมาก

บรรยากาศภายในห้องเงียบกริบลงไปภายในพริบตา แม้กระทั่งเสียงหายใจของแต่ละคน ก็สามารถได้ยินอย่างชัดเจนมากเลย

สีหน้าของนายท่านเคอโฟ๋ดูย่ำแย่เป็นอย่างมาก กำลังนั่งก้มหน้าอยู่ตรงนั้น...