บทที่ 296 ไม่มีเวลามาไร้สาระกับแก

โจวเทียนยืนเงียบอยู่ที่หน้าประตู ไม่ได้พูดอะไรออกมาสักประโยคเดียว เพียงมองทุกอย่างที่เกิดขึ้นอย่างเย็นชา

ช่ายลวี๋จื่อถูกตบซะจนมีสภาพอนาถสุดสุด ผ่านไปสักพักถึงจะได้ปาดเลือดที่มุมปาก...