บทที่ 1090 โอกาสมาถึงแล้ว

แม้ว่าลูกน้องของเขาจะอยู่ที่นี่แล้วแต่ฉีกังก็ไม่ได้รู้สึกมีความสุขสักนิดเดียว เพราะเขาต้องมีสภาพน่าอนาถต่อหน้าลูกน้องแบบนี้และเขาก็ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน

เขาจะเอาหน้าที่ไหนไปพบเจอคนอื่นได้อีก...