บทที่ 3 ไอ้ลูกชู้
by เมาในโมเบย
14:34,Jan 25,2021
แกร่ง!
“หยุนเทาพวกนายจะรังแกคนมากเกินไปแล้ว!”
ในห้องนั่งเล่น ซูมู่ชิงทุบถ้วยลงพื้นแตกกระจายด้วยความโกรธ ใบหน้าที่บูดบึ้งของเธอเต็มไปด้วยความโกรธและความเสียใจ
“จะให้ฉันไปแต่งงานใหม่? ไปนอนกับคนอื่น? พวกนายเห็นฉันเป็นตัวอะไร? ฉันซูมู่ชิงแม้ตายก็ไม่มีทางทำเรื่องต่ำทรามแบบนี้!”
ซูมู่ชิงที่น้ำตานองตะโกนใส่ชายหนุ่มที่อยู่บนโซฟาด้วยความโกรธและรู้สึกเสียใจจนทำอะไรไม่ถูก
ห้าปีก่อนของเช้าวันนี้ที่เธอถูกไล่ออกจากตระกูล ตระกูลซูที่ไม่เคยสนใจความเป็นอยู่ของเธอแต่แล้วจู่ๆก็ส่งข่าวมาบอกว่าสามารถให้โอกาสเธอได้กลับไปอยู่ที่ตระกูลซูใหม่อีกครั้ง
ซูมู่ชิงรู้สึกตื่นเต้นมากเธอคิดว่าตระกูลซูกราบใจไม่สามารถทอดทิ้งญาติของตัวเองได้จึงตั้งใจมารับเธอกลับบ้าน
แต่ในความเป็นจริงแล้วเธอถูกตบหน้าเข้าอย่างแรง!
พวกเขาเห็นเธอเป็นเพียงแค่สิ่งของราคาถูกชิ้นหนึ่ง ใช้ร่างกายของเธอเพื่อแลกกับความโปรดปรานของคุณชายตระกูลหลี่เพื่อให้ได้มาสัญญามูลค่าหลายร้อยล้าน!
เธอเป็นถึงญาติของพวกเขาเป็นเลือดเนื้อของตระกูลซู!
แต่มาวันนี้พวกเขากลับมองข้ามความเป็นมนุษย์และศักดิ์ศรีของเธออย่างเย็นชา
ซูมู่ชิงรู้สึกว่าถูกมีดปักอยู่กลางอก
“พี่อย่าคิดว่าตัวเองมีค่าขนาดนั้น พี่ลืมแล้วเหรอว่าหลายปีก่อนก็เพราะพี่ท้องก่อนแต่งทำให้ประเพณีต้องเสื่อมเสียจึงถูกไล่ออกจากตระกูล”
“เป็นผู้หญิงเลวที่แม้แต่พ่อของลูกก็ยังหาไม่เจอ ยังจะแกล้งทำเป็นไร้เดียงสามันช่างตลกจริงๆ!”
หยุนเทาที่นั่งอยู่บนโซฟาตัดเล็บของตัวเองยังเฉยเมย เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่สูงส่ง
“หลี่ซื่อกรุ๊ปมีมูลค่าตลาดมากกว่าหนึ่งพันล้านมีธุรกิจครอบครัวขนาดใหญ่ คุณชายหลี่เป็นทายาทคนแรกของตระกูลและยังเป็นถึงหงส์ท่ามกลางผู้คน ที่เขาชอบพี่ก็ถือว่าเป็นเกียรติของพี่แล้ว”
“คุณชายหลี่ไม่ถือสาที่พี่จะพาลูกติดไปด้วย เขาต้องการที่จะให้ความมั่งคั่งเเละเกียรติยศที่สูงศักดิ์กับพี่ นี่ถือว่าเป็นบุญที่ชาติแล้วที่พี่เคยทำไว้!”
เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ขี้เล่นแล้วตะคอกด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “เพียงแค่ถอดเสื้อผ้าแล้วอ้าขาออกมันก็คือความมั่งคั่งรออยู่แล้ว โอกาสนี้มีผู้หญิงมากน้อยเท่าไหร่ที่ต้องการแย่งมัน ตะกูลให้ความเมตตาแก่พี่ขนาดนี้แต่พี่กลับไม่ยอมสำนึก!”
“ไปซะ พวกนายไสหัวออกไปให้หมด!”
ใบหน้าซูมู่ชิงเต็มไปด้วยความโกรธ เธอทั้งรู้สึกเสียใจและโกรธพูดพร้อมกับน้ำตาที่คาเบ้าตา “ถึงแม้ฉันจะต้องตายฉันก็ไม่มีทางแต่ง ฉันไม่มีวันให้พวกนายได้สมดังใจหรอก!”
“ไม่แต่ง? มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับพี่มันขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของตระกูลซูถึงคราวที่พี่ต้องตัดสินใจเองตั้งแต่เมื่อไหร่” หยุนเทาเผยตัวตนที่แท้จริงออกมาเขาโบกมือแล้วพูดว่า “จับเธอไว้”
จากนั้นบอดี้การ์ดที่อยู่ข้างหลังของเขาก็ลุกขึ้นแล้วเดินตรงเข้าไปจับซูมู่ชิง
“ไม่ อย่าเข้ามานะ!”
ซูมู่ชิงเป็นแค่ผู้หญิงที่บอบบางจะสู้ผู้ชายรูปร่างกำยำเหล่านี้ได้อย่างไร เธอก้าวถอยหลังอย่างลนลานแล้วคว้ากระติกน้ำร้อนที่อยู่บนโต๊ะกว้างออกไป !
ปัง!
“อา….”
น้ำร้อนสาดลงบนใบหน้าของหยุนเทาโดยตรงจนทำให้ผิวหนังของเขาลอกออกและร้องโหยหวนราวกับว่าหมูกำลังโดนฆ่า
“นางแพศยากล้าทำร้ายฉันหรอฉันจะฆ่าแก!”
เขายกแขนขึ้นแล้วใช้ฝ่ามือตบไปทางใบหน้าของซูมู่ชิงด้วยดวงตาที่แดงก่ำ!
การตบครั้งนี้หนักมากถึงแม้ว่ามันจะไม่ทำเสียโฉมแต่มันก็สามารถทำให้เนื้อหนังฉีกขาดได้
ซูมู่ชิงทั้งกลัวและตกใจเธอหลับตาแน่นและรู้สึกสิ้นหวังแล้ว!
ปัง!
ในตอนนั้นเองมีร่างของชายคนหนึ่งถีบประตูออกแล้วเดินเข้ามา ชู่หยวนฟงพุ่งเข้ามาและจบแขนของหยุนเทาที่เหวี่ยงออกไป
“แก แกเป็นใคร?” หยุนเทารู้สึกเพียงมือของเขาเหมือนกับโดยครีมหนีบไว้มันทำให้เจ็บจนกัดฟันแน่นและบอดี้การ์ดที่อยู่ข้างหลังใบหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
ไอ้หมอนี่เป็นใครเข้ามาได้ยังไง?
ชู่หยวนฟงไม่ได้สนใจเขาแต่จ้องมองไปที่ฝามือของเขาด้วยสายตาที่เย็นชาแล้วพูดว่า “มือข้างนี้ของแกมันสกปรกว่ะ”
“ฉันไม่ชอบ”
หยุนเทาตะโกนพูดด้วยความโกรธ “แกเป็นบ้าอะไรของแกปล่อยมือฉันไม่อย่างนั้น….”
แก๊ก!
“อา….”
ชู่หยวนฟงบีบกระดูกข้อมือของเขาหักจากนั้นเขาก็ร้องด้วยความเจ็บปวดราวกับหมูโดนฆ่าอีกครั้งเสียงดังจนแก้วหูแทบแตก
“คุณชายหยุน คุณชายหยุน...” บอดี้การ์ดเหล่านั้นถึงกับหน้าถอดสีรีบเข้ามาดูอาการบาดเจ็บ พวกเขาตกใจจนเหงื่อแตก….
ไอ้หมอนี่มันบีบข้อต่อและกระดูกจนแตกหมดมือข้างนี้ยังไงก็คงต้องพิการแล้ว คงไม่มีอะไรที่จะช่วยได้อีกแล้ว!
โหดเหี้ยมมาก!
ซูมู่ชิงมองตากระพริบใบหน้าเต็มไปด้วยความตกใจในเวลาสั้นๆไม่กี่วินาทีนาทีมันเกิดอะไรขึ้น? แล้วผู้ชายแปลกหน้าคนนี้เป็นใคร?
“คุณแม คุณแม่…..” ในตอนนั้นเองโต๋โต๋ที่หลบอยู่ข้างนอกก็วิ่งเข้ามา ซูมู่ชิงที่เห็นรีบเข้าไปสวมกอดเธอไว้
“โต๋โต๋ไม่เป็นไรใช่ไหม”
“คุณแม่หนูไม่เป็นไร คุณลุงแปลกประหลาดคนนี้เป็นเพื่อนที่หนูเพิ่งรู้จัก เขาบอกว่าเขาจะปกป้องแม่จะช่วยคุณแม่สู้กับคนร้าย!” โต๋โต๋จับชู่หยวนฟงแล้วพูดด้วยความดีใจ
“เพื่อนของลูก?” ซูมู่ชิงตกใจเล็กน้อยจากนั้นกอดลูกสาวไว้แน่นพร้อมกับประเมินชู่หยวนฟง
ชู่หยวนเฟิงก็หันกลับไปมองเช่นกันเมื่อความงามของสาวงามเข้ามาในสายตาเขาถึงกับมองตาค้าง
ชุดสูทสีน้ำเงินที่พอดีกับตัวของเธอทำให้เห็นคุณที่สมบูรณ์แบบของเธอ ใบหน้าที่สวยงามผิวที่ขาวเนียนกลิ่นอายที่อ่อนโยนและสง่างามเต็มไปด้วยเสน่ห์ของผู้หญิง
ในตอนนี้เธอที่กำลังเผชิญกับอันตรายผมของเธอยุ่งกระจัดกระจาย กัดริมฝีปากแน่นใบหน้าที่สวยงามของเธอเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกดูแล้วฉันน่าสงสารจริงๆ
“ใช่เธอ ใช่เธอจริงๆด้วย!” ชู่หยวนฟงมองผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าตาครั้งและรู้สึกตื่นเต้นในใจอย่างบอกไม่ถูก
ผู้หญิงคนนี้แหละที่อยู่อย่างโดดเดี่ยวเพื่อเขามาห้าปี คลอดลูกสาวให้กับเขา และเพื่อเขาถึงถูกไล่ออกจากตระกูลถูกคนอื่นเยาะเย้ยและสูญเสียทุกอย่าง
ชั่วขณะชู่หยวนฟงรู้สึกตื่นเต้นจนแทบอยากจะวิ่งเข้าไปสวมกอดผู้หญิงคนนั้นทันที
“ซูมู่ชิงนางแพศยาเธอนี่มันใจกล้าจริงๆ!”
“ถึงว่าทำไมไม่ยอมแต่งงานกับคุณชายหลี่ที่แท้ก็เป็นเพราะเธอเลี้ยงไอ้หน้าขาวไว้ในบ้านนี่เอง”
ในตอนนี้เองหยุนเทากัดฟันแน่นลุกขึ้นแล้วตะโกนพูดด้วยความโกรธ “เธอกล้าร่วมมือกับไอ้คนป่าเถื่อนนี่ต่อต้านตระกูลหักแขนของฉัน เธอจำไว้ตะกูลซูต้องไม่ปล่อยเธอไปแน่”
“รอให้ฉันไปบอกคุณปู่ พวกเธอชายโฉดหญิงชั่วและไอ้ลูกชู้ที่ไม่มีพ่อนั่นต้องตายแน่!”
ไอ้ลูกชู้ที่ไม่มีพ่อ!
คำเหล่านี้มันเสียดแทงเข้าไปในใจของชู่หยวนฟงและยิ่งทำให้ซูมู่ชิงโกรธจนตัวสั่นสะท้านและดวงตาแดงก่ำ
ชู่หยวนฟงหันกลับไปพร้อมกับหรี่ตาลง ถ้าหากเป็นคนที่คุ้นเคยกับเขาเห็นสีหน้าตอนนี้ของเขาคงต้องหนีจนกระเจิง
เทพแห่งสงครามองค์นี้โกรธแล้ว!
เขาชี้ไปที่หยุนเทา “แกลองพูดดูอีกที?”
“ขู่ฉัน? แกคิดว่าแกเป็นตัวอะไร!”
หยุนเทาพูดอย่างดูถูกเหยียดหยามพร้อมกับแสดงท่าทางที่หยิ่งผยองบนใบหน้าของเขาและจงใจพูดโดยการลากเสียงยาว “ไอ้ลูกชู้…..”
ชู่หยวนฟงพุ่งเข้าไปทันที
ปัง….
“หยุนเทาพวกนายจะรังแกคนมากเกินไปแล้ว!”
ในห้องนั่งเล่น ซูมู่ชิงทุบถ้วยลงพื้นแตกกระจายด้วยความโกรธ ใบหน้าที่บูดบึ้งของเธอเต็มไปด้วยความโกรธและความเสียใจ
“จะให้ฉันไปแต่งงานใหม่? ไปนอนกับคนอื่น? พวกนายเห็นฉันเป็นตัวอะไร? ฉันซูมู่ชิงแม้ตายก็ไม่มีทางทำเรื่องต่ำทรามแบบนี้!”
ซูมู่ชิงที่น้ำตานองตะโกนใส่ชายหนุ่มที่อยู่บนโซฟาด้วยความโกรธและรู้สึกเสียใจจนทำอะไรไม่ถูก
ห้าปีก่อนของเช้าวันนี้ที่เธอถูกไล่ออกจากตระกูล ตระกูลซูที่ไม่เคยสนใจความเป็นอยู่ของเธอแต่แล้วจู่ๆก็ส่งข่าวมาบอกว่าสามารถให้โอกาสเธอได้กลับไปอยู่ที่ตระกูลซูใหม่อีกครั้ง
ซูมู่ชิงรู้สึกตื่นเต้นมากเธอคิดว่าตระกูลซูกราบใจไม่สามารถทอดทิ้งญาติของตัวเองได้จึงตั้งใจมารับเธอกลับบ้าน
แต่ในความเป็นจริงแล้วเธอถูกตบหน้าเข้าอย่างแรง!
พวกเขาเห็นเธอเป็นเพียงแค่สิ่งของราคาถูกชิ้นหนึ่ง ใช้ร่างกายของเธอเพื่อแลกกับความโปรดปรานของคุณชายตระกูลหลี่เพื่อให้ได้มาสัญญามูลค่าหลายร้อยล้าน!
เธอเป็นถึงญาติของพวกเขาเป็นเลือดเนื้อของตระกูลซู!
แต่มาวันนี้พวกเขากลับมองข้ามความเป็นมนุษย์และศักดิ์ศรีของเธออย่างเย็นชา
ซูมู่ชิงรู้สึกว่าถูกมีดปักอยู่กลางอก
“พี่อย่าคิดว่าตัวเองมีค่าขนาดนั้น พี่ลืมแล้วเหรอว่าหลายปีก่อนก็เพราะพี่ท้องก่อนแต่งทำให้ประเพณีต้องเสื่อมเสียจึงถูกไล่ออกจากตระกูล”
“เป็นผู้หญิงเลวที่แม้แต่พ่อของลูกก็ยังหาไม่เจอ ยังจะแกล้งทำเป็นไร้เดียงสามันช่างตลกจริงๆ!”
หยุนเทาที่นั่งอยู่บนโซฟาตัดเล็บของตัวเองยังเฉยเมย เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่สูงส่ง
“หลี่ซื่อกรุ๊ปมีมูลค่าตลาดมากกว่าหนึ่งพันล้านมีธุรกิจครอบครัวขนาดใหญ่ คุณชายหลี่เป็นทายาทคนแรกของตระกูลและยังเป็นถึงหงส์ท่ามกลางผู้คน ที่เขาชอบพี่ก็ถือว่าเป็นเกียรติของพี่แล้ว”
“คุณชายหลี่ไม่ถือสาที่พี่จะพาลูกติดไปด้วย เขาต้องการที่จะให้ความมั่งคั่งเเละเกียรติยศที่สูงศักดิ์กับพี่ นี่ถือว่าเป็นบุญที่ชาติแล้วที่พี่เคยทำไว้!”
เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ขี้เล่นแล้วตะคอกด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “เพียงแค่ถอดเสื้อผ้าแล้วอ้าขาออกมันก็คือความมั่งคั่งรออยู่แล้ว โอกาสนี้มีผู้หญิงมากน้อยเท่าไหร่ที่ต้องการแย่งมัน ตะกูลให้ความเมตตาแก่พี่ขนาดนี้แต่พี่กลับไม่ยอมสำนึก!”
“ไปซะ พวกนายไสหัวออกไปให้หมด!”
ใบหน้าซูมู่ชิงเต็มไปด้วยความโกรธ เธอทั้งรู้สึกเสียใจและโกรธพูดพร้อมกับน้ำตาที่คาเบ้าตา “ถึงแม้ฉันจะต้องตายฉันก็ไม่มีทางแต่ง ฉันไม่มีวันให้พวกนายได้สมดังใจหรอก!”
“ไม่แต่ง? มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับพี่มันขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของตระกูลซูถึงคราวที่พี่ต้องตัดสินใจเองตั้งแต่เมื่อไหร่” หยุนเทาเผยตัวตนที่แท้จริงออกมาเขาโบกมือแล้วพูดว่า “จับเธอไว้”
จากนั้นบอดี้การ์ดที่อยู่ข้างหลังของเขาก็ลุกขึ้นแล้วเดินตรงเข้าไปจับซูมู่ชิง
“ไม่ อย่าเข้ามานะ!”
ซูมู่ชิงเป็นแค่ผู้หญิงที่บอบบางจะสู้ผู้ชายรูปร่างกำยำเหล่านี้ได้อย่างไร เธอก้าวถอยหลังอย่างลนลานแล้วคว้ากระติกน้ำร้อนที่อยู่บนโต๊ะกว้างออกไป !
ปัง!
“อา….”
น้ำร้อนสาดลงบนใบหน้าของหยุนเทาโดยตรงจนทำให้ผิวหนังของเขาลอกออกและร้องโหยหวนราวกับว่าหมูกำลังโดนฆ่า
“นางแพศยากล้าทำร้ายฉันหรอฉันจะฆ่าแก!”
เขายกแขนขึ้นแล้วใช้ฝ่ามือตบไปทางใบหน้าของซูมู่ชิงด้วยดวงตาที่แดงก่ำ!
การตบครั้งนี้หนักมากถึงแม้ว่ามันจะไม่ทำเสียโฉมแต่มันก็สามารถทำให้เนื้อหนังฉีกขาดได้
ซูมู่ชิงทั้งกลัวและตกใจเธอหลับตาแน่นและรู้สึกสิ้นหวังแล้ว!
ปัง!
ในตอนนั้นเองมีร่างของชายคนหนึ่งถีบประตูออกแล้วเดินเข้ามา ชู่หยวนฟงพุ่งเข้ามาและจบแขนของหยุนเทาที่เหวี่ยงออกไป
“แก แกเป็นใคร?” หยุนเทารู้สึกเพียงมือของเขาเหมือนกับโดยครีมหนีบไว้มันทำให้เจ็บจนกัดฟันแน่นและบอดี้การ์ดที่อยู่ข้างหลังใบหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
ไอ้หมอนี่เป็นใครเข้ามาได้ยังไง?
ชู่หยวนฟงไม่ได้สนใจเขาแต่จ้องมองไปที่ฝามือของเขาด้วยสายตาที่เย็นชาแล้วพูดว่า “มือข้างนี้ของแกมันสกปรกว่ะ”
“ฉันไม่ชอบ”
หยุนเทาตะโกนพูดด้วยความโกรธ “แกเป็นบ้าอะไรของแกปล่อยมือฉันไม่อย่างนั้น….”
แก๊ก!
“อา….”
ชู่หยวนฟงบีบกระดูกข้อมือของเขาหักจากนั้นเขาก็ร้องด้วยความเจ็บปวดราวกับหมูโดนฆ่าอีกครั้งเสียงดังจนแก้วหูแทบแตก
“คุณชายหยุน คุณชายหยุน...” บอดี้การ์ดเหล่านั้นถึงกับหน้าถอดสีรีบเข้ามาดูอาการบาดเจ็บ พวกเขาตกใจจนเหงื่อแตก….
ไอ้หมอนี่มันบีบข้อต่อและกระดูกจนแตกหมดมือข้างนี้ยังไงก็คงต้องพิการแล้ว คงไม่มีอะไรที่จะช่วยได้อีกแล้ว!
โหดเหี้ยมมาก!
ซูมู่ชิงมองตากระพริบใบหน้าเต็มไปด้วยความตกใจในเวลาสั้นๆไม่กี่วินาทีนาทีมันเกิดอะไรขึ้น? แล้วผู้ชายแปลกหน้าคนนี้เป็นใคร?
“คุณแม คุณแม่…..” ในตอนนั้นเองโต๋โต๋ที่หลบอยู่ข้างนอกก็วิ่งเข้ามา ซูมู่ชิงที่เห็นรีบเข้าไปสวมกอดเธอไว้
“โต๋โต๋ไม่เป็นไรใช่ไหม”
“คุณแม่หนูไม่เป็นไร คุณลุงแปลกประหลาดคนนี้เป็นเพื่อนที่หนูเพิ่งรู้จัก เขาบอกว่าเขาจะปกป้องแม่จะช่วยคุณแม่สู้กับคนร้าย!” โต๋โต๋จับชู่หยวนฟงแล้วพูดด้วยความดีใจ
“เพื่อนของลูก?” ซูมู่ชิงตกใจเล็กน้อยจากนั้นกอดลูกสาวไว้แน่นพร้อมกับประเมินชู่หยวนฟง
ชู่หยวนเฟิงก็หันกลับไปมองเช่นกันเมื่อความงามของสาวงามเข้ามาในสายตาเขาถึงกับมองตาค้าง
ชุดสูทสีน้ำเงินที่พอดีกับตัวของเธอทำให้เห็นคุณที่สมบูรณ์แบบของเธอ ใบหน้าที่สวยงามผิวที่ขาวเนียนกลิ่นอายที่อ่อนโยนและสง่างามเต็มไปด้วยเสน่ห์ของผู้หญิง
ในตอนนี้เธอที่กำลังเผชิญกับอันตรายผมของเธอยุ่งกระจัดกระจาย กัดริมฝีปากแน่นใบหน้าที่สวยงามของเธอเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกดูแล้วฉันน่าสงสารจริงๆ
“ใช่เธอ ใช่เธอจริงๆด้วย!” ชู่หยวนฟงมองผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าตาครั้งและรู้สึกตื่นเต้นในใจอย่างบอกไม่ถูก
ผู้หญิงคนนี้แหละที่อยู่อย่างโดดเดี่ยวเพื่อเขามาห้าปี คลอดลูกสาวให้กับเขา และเพื่อเขาถึงถูกไล่ออกจากตระกูลถูกคนอื่นเยาะเย้ยและสูญเสียทุกอย่าง
ชั่วขณะชู่หยวนฟงรู้สึกตื่นเต้นจนแทบอยากจะวิ่งเข้าไปสวมกอดผู้หญิงคนนั้นทันที
“ซูมู่ชิงนางแพศยาเธอนี่มันใจกล้าจริงๆ!”
“ถึงว่าทำไมไม่ยอมแต่งงานกับคุณชายหลี่ที่แท้ก็เป็นเพราะเธอเลี้ยงไอ้หน้าขาวไว้ในบ้านนี่เอง”
ในตอนนี้เองหยุนเทากัดฟันแน่นลุกขึ้นแล้วตะโกนพูดด้วยความโกรธ “เธอกล้าร่วมมือกับไอ้คนป่าเถื่อนนี่ต่อต้านตระกูลหักแขนของฉัน เธอจำไว้ตะกูลซูต้องไม่ปล่อยเธอไปแน่”
“รอให้ฉันไปบอกคุณปู่ พวกเธอชายโฉดหญิงชั่วและไอ้ลูกชู้ที่ไม่มีพ่อนั่นต้องตายแน่!”
ไอ้ลูกชู้ที่ไม่มีพ่อ!
คำเหล่านี้มันเสียดแทงเข้าไปในใจของชู่หยวนฟงและยิ่งทำให้ซูมู่ชิงโกรธจนตัวสั่นสะท้านและดวงตาแดงก่ำ
ชู่หยวนฟงหันกลับไปพร้อมกับหรี่ตาลง ถ้าหากเป็นคนที่คุ้นเคยกับเขาเห็นสีหน้าตอนนี้ของเขาคงต้องหนีจนกระเจิง
เทพแห่งสงครามองค์นี้โกรธแล้ว!
เขาชี้ไปที่หยุนเทา “แกลองพูดดูอีกที?”
“ขู่ฉัน? แกคิดว่าแกเป็นตัวอะไร!”
หยุนเทาพูดอย่างดูถูกเหยียดหยามพร้อมกับแสดงท่าทางที่หยิ่งผยองบนใบหน้าของเขาและจงใจพูดโดยการลากเสียงยาว “ไอ้ลูกชู้…..”
ชู่หยวนฟงพุ่งเข้าไปทันที
ปัง….
HELLOTOOL SDN BHD © 2020 www.webreadapp.com All rights reserved
