บทที่ 232 ลูกผู้ชาย

ชูู่หยวนฟงกวาดตามองไปที่หวงเฟยฮู่แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา “เว้ยจงเฉียนก็ถือได้ว่าเป็นคนรู้จักของผม ผมจะเห็นแก่หน้าของเขาไว้ชีวิตคุณสักครั้ง-----”

ในขณะที่หวงเฟยฮู่กำลังแสดงสีหน้าซาบซึ้งดีใจจนรอไม่ไหวที่จะคารวะขอบคุณ...