บทที่ 391 กฎหมาย? ผมก็คือ

ชู่หยวนฟงชะงักไปสองวินาทีเมื่อได้ยินเสียงที่ไพเราะและคมชัดของเย่เหม่ยเอ๋อร์ทางโทรศัพท์

หลังจากนั้นเขาก็ตอบกลับ “ฉันกำลังจะมาถึงที่สถานีแล้ว พวกเธอมารอฉันที่หน้าสถานีก็พอ”

“อืมๆ...