บทที่ 94 ครอบครัวที่ไร้ยางอาย

ถางเอ่อเงยหน้าขึ้นมามองโจวอิ๋งผู้น่าสงสารและโศกเศร้าและพูดเยาะเย้ย: "เฮอะ เป็นอะไรไปอีก พูดนิดพูดหน่อยทำมาเป็นเสียใจ น้ำตาไหลออกมา"

เธอสวมรอยเป็นผู้อาวุโสที่สูงส่งและส่ายหัว:...