บทที่ 35 เพราะผมถูกบังคับ

รุ่งเช้าแสงแดดที่อบอุ่นส่องผ่านเข้ามาในม่านหน้าต่างลงบนเตียง

“อืม….”

ซูมู่ชิงที่กำลังนอนหลับฝันดีเธอรู้สึกแสบตาจากดวงอาทิตย์ที่พร่างพราว เธอขมวดคิ้วเบิกตาสวยด้วยความงุนงงและตื่นขึ้นโดยไม่รู้ตัว

การตากฝนจนทำให้เป็นไข้ของเมื่อคืนทำให้เธอรู้สึกปวดหัวเล็กน้อยและต้องใช้เวลาสักพักในการฟื้นตัววันที่จะตื่นตัวอย่างเต็มที่...