บทที่ 367 ไม่รู้จักเจียมเนื้อเจียมตัว

คำพูดที่พูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาของชู่หยวนฟง เป็นเหมือนกับฟ้าที่ผ่าลงใจกลางพวกเขาที่ทำให้เกิดความโกลาหลขึ้นในทันที--------

ทุกคนในคลินิกต่างใช้สายตาที่ไม่อยากจะเชื่อมองโจวเซียงและแต่ละคนดูสนใจมาก...