บทที่ 431 ของขวัญ

เย่เหม่ยเอ๋อร์ลูบหัวน้อยๆ ของเธออย่างเจ็บปวดในใจเต็มไปด้วยความสุขและความซาบึ้ง

"รู้แล้ว"

เธอแลบลิ้นใส่ชู่หยวนฟง จากนั้นก็เด็ดดอกไม้ริมทางของค่ายทหารมาสุ่มๆ และหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

ดูเหมือนเธอจะเปิดใจ...