บทที่ 112 มั่นหมายด้วยจูบ

อวี่เหวินฮ่าวอยู่ในอารมณ์ที่ซับซ้อน มองดูนางด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ ก้มศีรษะลง หลบสายตา ดวงตาของนางสั่นไหวราวกับกวางน้อยที่ชนไปเรื่อย และรู้สึกเสียดายที่แยกออกจากกันในเมื่อครู่...