บทที่ 446 ขอให้ท่านอ๋องช่วย

จิ้งโหวลงจากรถม้า และเดินคนเดียวบนถนน ผู้คนพลุกพล่านไปมา ทำให้เขารู้สึกโดดเดี่ยวและสิ้นหวัง

เขาพบโรงเตี๊ยมแห่งหนึ่ง จึงเดินเข้าไปข้างในและสั่งเหล้ามาดื่มคนเดียว ราวกับว่าบรรดาเหล่าบรรดานักบทกวี...