บทที่ 1293 เสียดายที่มิอาจย้อนกลับคืน

"หุบปาก!" ไท่ซั่งหวงจ้องมาที่เขาอีกครั้ง จากนั้นมองไปทางหยวนชิงหลิง "เจ้าจะไปเมื่อใด?"

หยวนชิงหลิงถอนหายใจออกมา "ในตอนแรกข้าตั้งใจจะไปคืนนี้"

"เช่นนั้นก็ไปในคืนนี้ มิต้องกล่าวสิ่งใดอีก...