บทที่ 317 สั่งให้หยวนชิงหลิงเข้าวัง

ฉีอ๋องพลันมองดูมือเรียวยาวเป็นผิวสีน้ำนมของนางนั้น มือของนางหาได้เรียวสวยเหมือนมือของฉู่หมิงฉุ่ยไม่ กลับกันมันมิได้อ่อนนุ่ม ระหว่างข้อนิ้วก็มีความแตกต่างกัน เมื่อมองไปยังใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวลของสาวน้อยอ้วนกลมนั้น...